zondag, januari 13, 2008

Dag Joep

op zich is deze blog alleen voor foto's en vrolijke gebeurtenissen en om mensen te laten zien wat we allemaal uitspoken. Het is niet zozeer de bedoeling dat al onze gedachtes en herinneringen hier in grote bewoordingen op moeten.
Daarom wilden we eigenlijk ook niet een heel stuk wijden aan het overlijden van Joep; er zijn andere plekken waar mensen hun medeleven betuigen en het is ook wat vreemd om tussen alle vrolijke dierentuinfoto's ineens met een herdenkingsspeech te komen. Toch hebben we t idee dat we ook niet zomaar verder kunnen zonder er even hier stil bij te staan, hoe kunnen we nu zomaar hier foto's neer gaan zetten over onze zolder die af is, of van het kerstfeest? Hoe kun je zomaar vrolijk verder gaan alsof er niets gebeurt is?

Op kerstavond is onze vriend en voormalig huisgenoot Joep plotseling overleden. Hij was nog maar 31 jaar. Sinds we helemaal hier in Dordrecht wonen zagen we elkaar minder vaak en zijn veel contacten verwaterd. Zijn overlijden drukt je ineens met de neus op de feiten: pluk elke dag, stel geen dingen uit tot later die je nu kunt doen, geniet van alle tijd met vrienden en familie; het kan allemaal ineens veranderen.