woensdag, december 23, 2009

keuken vrijwel klaar!

alleen de afzuigkap en de achterwand komen nog... maar verder issie af!
En wat issie moooi!!! Het is eigenlijk een soort klein Alessi-museum geworden nu

Van knuff

Van knuff

maar gelukkig kun je er ook nog gewoon in koken
Van knuff

en muis heeft ook weer haar plekje terug om te eten!
Van knuff

Hoogtepunten nieuwe keuken:
- het prachtige blad
- de enorme spoelbak en super kraan
- de wokbrander
- de verlichte plankjes
- de muisstille vaatwasser

"Wenpuntjes" (dingen die uiteindelijk vast wel ok zijn maar waar ik nog aan moet wennen):
- de enorme grote lades die onoverzichtelijk worden als je ze volmikt met vanalles
- de indeling van de bestekla (oneconomische vakjes waar heel veel net niet in past)
- geen haakje om theedoek op te hangen
- de oven is wat kleiner (maar heeft wel 100 extra functies!)

Wat ook fantastisch is, is dat we nu een lichtschakelaar hebben naast de kamerdeur! We hoeven nu niet meer eerst de hele donkere kamer door te struikelen om vervolgens bij de achterdeur het licht aan te doen.

zondag, december 20, 2009

nog veel meer sneeuw

vanwege de enorme hoeveelheid sneeuw hebben we het kerstdiner afgelast! Oh nee!
Nu hebben we ineens een lange middag en 2,5 kg franse kazen helemaal voor onszelf alleen...

eerst lekker buiten gaan wandelen. Een soort expeditie 71 C noord in onze achertuin. We zijn naar het pondje gelopen en weer terug. Met hardlopen doen we dat nu in een klein halfuurtje, maar ploeterend door de sneeuw werd het een hele onderneming. Wel leuk om te lopen waar nog niemand anders gelopen heeft!
Van sneeuw

Van sneeuw

Van sneeuw

Op de dijken rondom onze wijk wordt druk gesleed, er zijn zelfs mensen met snowboards bezig! Honden die lekker achter sneeuwballen aanrennen. Maar ja, wij missen een beetje de juiste assecoires om mee te kunnen doen; geen hond, geen kind en geen snowboard. Dus toen maar in de voortuin een hele grote sneeuwpop gemaakt. We hebben ook nog lampjes in de sogeti kerstboom gedaan, daar kan muis nu leuk naar kijken vanuit de vensterbank. Nou ja, als ze niet heel erg ligt te tukken dan

Van sneeuw

zaterdag, december 19, 2009

sneeuw!!

en gisteren lag er zowaar een behoorlijke laag sneeuw bij ons.
Eerst met muis samen de tuin verkend. Maar muis vond het niets dat koude spul aan de poten. Onze voorraad eten en drinken die buiten staat is ook een beetje ondergesneeuwd. Eieren en melk hebben een laagje ijs gekregen en onze box met broodbeleg moesten we ook uitgraven!

Van sneeuw

ook nog even een rondje gedaan door de polder, heleboel koude schapen!
Van sneeuw

Van sneeuw

Van sneeuw

woensdag, december 16, 2009

Keuken update (3)

Alweer een update van de keuken. Nu gaat het werk echt hard, althans is er veel van te zien. Er staan nu 2 keukenblokken eigenlijk dus krijg je een goed beeld van hoe het gaat worden.

De roze muur gaat vandaag gestucced worden en dan is eind van de week alles een heel eind! Ook de verlichting is hard aan gewerkt. Omdat we een bizarre stroomlayout hebben in ons huis wat betreft schakelaars en lichtpunten in de woonkamer (erfenis van de vorige bewoners), gaat alles met een afstandsbediening schakelaar straks. De keuken doet het nu en krijgt ook een "vaste" schakelaar bij de deur (nog steeds afstandsbediende schakelaar dus geen draden!) en we hebben straks een grote afstandsbediening om alles mee te bedienen, dimmen, tijd te schakelen en what not!

Qua apparatuur zit de vaatwasser er al in. Handig hoor dat ie lekker wat hoger zit. Ideaal met inruimen! Niet meer krom gebogen staan (nu nog een beetje krom :) ). De rest van de apparatuur kan er nu zo in gezet worden en dan kunnen we bijna weer koken en al! :)

maandag, december 14, 2009

Keuken update (2)

Een nieuwe week, nieuwe activiteiten in de keuken. Vandaag is er echt wat te zien in de keuken. Hij staat nu wel helemaal vol met kastjes die allemaal nog geplaatst moeten worden, maar de contouren beginnen duidelijk worden. Ik ben benieuwd wie gedacht had dat we inderdaad een mooie roze achterwand zouden krijgen, maar dit is een beetje hoe het moet gaan worden.

Het mausgraue deel is al geplaatst, morgen misschien wel het witte deel. De koof is ook afgetimmerd en alle draden liggen er. Onze eigen keukenblokje is nu echt helemaal weg, dus we hebben vandaag voor het eerst microwave food op en hebben boven in de badkamer afgewassen, met de hand! Gezellig hoor!

zondag, december 13, 2009

Keuken update (1)

Wat is er allemaal gebeurd de afgelopen week wat keuken betreft? Nou eigenlijk visueel gezien niet echt heel veel, maar er is wel gewerkt natuurlijk. Woensdag zijn ze begonnen met gaten in de grond te boren en hakken voor nieuwe afvoer. Donderdag zijn er sleuven gefreesd voor nieuwe leidingen boven het werkblad. Daar komen plankjes met verlichting in de plank oppervlaktes, erg mooi maar er moet een draadje heen natuurlijk.
Bij thuiskomst donderdag zat de hele kamer (lees: huis) onder een dun laagje stof. Heerlijk! We hebben wel een beetje schoongemaakt maar omdat er komende week toch weer gewerkt gaat worden doen we het schoonmaken wel als alles grotendeels af is. Eef is vrijdag toch vrij, dus een mooi schoonmaak dagje :)

Boven het werkblad komt een koof waar de afzuiging in weggewerkt wordt onder andere. De koof wordt even groot als het werkblad, zodat je een mooi symeterisch geheel krijgt. Het framework van de koof zit er al in.
Ons huidige keukenblokje is nog blijven staan wat wasbak, vaatwasser en gasstel betreft. De koelkast is al weg sinds woensdag, dus we zijn wel blij met koud weer. Al onze koelkast spullen liggen lekker buiten in de achtertuin, heel handig zo'n grote koelkast.
De verwarming vanuit de hal is ook verlegd voor onze plintverwarming en ze hebben gelijk de buizen in de hal netjes gelegd. Toen hadden we gelijk bedacht dat een mooi strak design radiatortje eigenlijk wel beter zou staan in de hal. Dus snel ff gebeld en dat kon meegenomen worden. Er moet toch nog van alles aangesloten worden. Het oude stoffige radiatortje is al weg en afgelopen weekend hebben we een mooie kleine design radiator uitgezocht. Meer ruimte in de hal erbij ook nog en een mooie keuken straks! Woehoe!
Dat is het voor nu, volgende week gaan er echt dingen te zien zijn dus dan zullen we vaker foto's van de voortgang neerzetten.

zondag, december 06, 2009

keuken nadert

nou woensdag schijnt ie dan eindelijk te komen, onze keuken!
dus van het weekend de laatste dingen ingepakt.. ons snijland ingericht als tijdelijke minikeuken en lekker de meubels geshuffeld. Laat m maar komen die keuken!
Van Muis

Van Muis

pakjesmuis

en hoe gaat het nu met muis?
Nou, heel goed, ze heeft ons huishouden weer aardig over weten te nemen. Soms dagenlang heel lief, aanhankelijk en rustig en dan ineens komt er weer een periode van onrust, dat ze niet te genieten is en door het huis heenraast als een wervelwind en luidt miauwend haar onvrede met ons deelt.

Ook weer raar nieuw gedrag: ineens niet meer bij ons op bed komen liggen, drinken uit de wc (!), heel baldadig op het aanrecht springen en daar wijnglazen omgooien, een stoel omgooien(echt knap voor zo'n klein beestje!)
Maar er zijn ook een paar hele vertederende gewoontes bijgekomen: spelen met gebruikte theezakjes en dan vooral valeriaanthee, bij het ontbijt aan tafel op schoot komen zitten en dan heel hard knorren en kroelen.
En natuurlijk gewoontes die er altijd al waren: lekker in alle dozen kruipen die je ziet, of het nu sinterklaassurprises zijn of bananendozen, schoenendozen, alles van karton is even lekker.

Van Muis

Van Muis

Van Muis

nog geen herfst

in onze tuin is het nog helemaal geen herfst. De framboos die ik van Maike heb gekregen staat er prachtig bij met een hele nieuwe scheut zo in het ochtendlicht. Nu maar hopen dat ie de winter ook overleefd, ik weet eigenlijk niet hoe winterhard franbozen zijn en of ik m misschien nog moet toedekken.
Van Muis
In de stokroos zitten weer allemaal nieuwe knoppen! Hopen dat ze met kerst uitkomen: "Er is een roos ontlooooken uit baa---rre wiiiintergrooond"
Van Muis

maandag, november 02, 2009

bloggers block

tja, en wat zullen we nu eens schrijven... we zijn tochal stiekum een week of 4 terug van vakantie, maar er is nog niks verschenen op de blog!
We maken wel genoeg leuke dingen mee en hebben genoeg plannen, maar op de een of andere manier is het toch niet interessant genoeg om een heel verhaal van te maken. Of het was wel leuk genoeg maar er zijn geen foto's van...
Zo hebben we bijvoorbeeld meegemaakt:
- Muis is weer thuis, lekker opgehaald uit Zierikzee. Ze moest even wennen maar nu dart ze weer als een dolle de trap over en ligt ze weer lekker te snurken in bed
- onze keuken heeft vertraging opgelopen en we leven nu al 4 weken in een halfgesloopte keuken, lekker primitief
- Ivan is een jaar geworden en dat hebben we leuk met zn allen gevierd
- We zijn weer helemaal losgegaan op Halloween en we eten iedere dag pompoensoep
- Tom heeft als nieuwe hobby het bouwen van huisjes met gipsblokjes (zie het linkje naar zn Mordheim-blog rechts)
- Eefje heeft als nieuwe hobby het tekenen van plaatjes voor het bordspel van een collea van Tom met haar Wacom bamboo

Verder zitten we qua klussen een beetje in een impasse.. eerst moet de keuken af, dan moeten we daarna eens naar de tuin gaan kijken.. en na de tuin moet er dan in de kamer ook nog een keer een nieuwe vloer. Aan plannen geen gebrek maar we kunnen ons er niet zo toe zetten om eraan te beginnen. Dus wellicht binnenkort nieuws van het klusfront.

dinsdag, september 29, 2009

Dag 21: Hawaii, The Big Island

Het is zo ver de laatste dag is aangebroken. We worden lekker ontspannen wakker van alle beesten om ons heen: de kippen klokken lekker langs ons raam, de papegaaien schreeuwen en fluiten dat t een lieve lust is en de krekels krekelen er lekker op los.
We worden om iets over acht al gehaald omdat de bananapancakes anders niet meer warm zijn. We snellen naar het ontbijt. Deze keer is er een ander stel bij het ontbijt die gisterenavond zijn aangekomen. Ze komen uit Minesota en we hebben aan de ontbijttafel allemaal reisverhalen en Minnesota verhalen. De man is een bioloog (iets met vissen) en de vrouw een lerares Engels voor non-native speakers. Ze vertellen in ieder geval stoere wildlife verhalen van toen ze nog echt in de ‘wildernis’ van Minesota woonden met beren en wolven en al in hun backyard: Jaloers!!!!
Van USA 2009

De huis-gecko komt weer lekker zijn jammetje halen aan tafel en we babbelen honderuit. Marianne van de Rainbow B&B (onze gastvrouw zeg maar) komt ook regelmatig bij de tafel staan voor allerlei leuke dierenverhalen. We gaan na het ontijt met zijn allen Maggie (Magnolia the potbelly pig) voeren. Ze komt heerlijk aangeknord en geschommeld en kwispelt zelfs! We geven de nieuwe logees nog even een cursus macadamia noten kraken en we gaan naar ons huisje om onze koffers in te pakken.
Op de een of andere manier lijkt het wel of ze nu makkelijker dicht gaan dan op de heen weg! Dat is goed natuurlijk, dat is wat je wil. Onze snorkelspullen zijn nog niet ingepakt natuurlijk want vandaag gaan we ons helemaal moe snorkelen.
Als we helemaal klaar zijn gaan we op zoek naar Marianne die ergens beneden op het terrein te vinden zou zijn. We komen uit bij een huis dat nieuw wordt gebouwd en al een eind af is en daar is de hond al! Dan is Marianne niet ver weg en ze verwelkomt ons en we moeten even binnen komen kijken. Het is allemaal nog niet af maar wel al half gemeubileerd. Dit moet haar ‘refuge’ worden. Ze is bezig de B&B te verkopen op termijn en dan wil ze daar lekker gaan wonen. Geweldig uitzicht op de zee en een heerlijk koel huis is het.
We gaan afrekenen en kopen nog een pond Kona koffie die van deze plantage af komt voor thuis. Alles zit in de auto en we nemen afscheid van alle papegaaien en andere beesten.
Onze eerste snorkel stop is ‘two step’ beach, waar het water vrij wild is maar het snorkelen geweldig. Eef probeert wel om erin te komen, maar ze durft toch niet met die heftige golfslag. Er zijn een hoop mensen die heel moeilijk het wter proberen en te klauteren of toch maar niet durven. Dus ze blijft met wat lotgenoten (duitse dames) op de kant zitten terwijl Tom snorkelt en foto’s maakt. Er zitten wat leuke koffervissen en andere vissenpracht. Tegen enen hebben we toch wel erg honger ineens en gaan we wat te eten regelen. We slaan wat broodjes in en wat kaas en gaan naar de volgende beach om daar lekker te picniccen.
Van USA 2009

Helaas is het nu al wat bewolkt geworden. Maar dat betekend ook dat het niet zo druk is aan het Kahulu beach park. Snel broodje naar binnen werken en dan de flippers weer aan. Dit is een makkelijk strand waar je gewoon over zand het water in kan lopen. Er is een beginnergedeelte waar het ondiep is en waar je heerlijk kunt snorkelen en achteraan is een gedeelte voor gevorderden waar het dieper is en de stroming sterker. Gelukkig vinden de vissen het beginnersgedeelte ook heel leuk en zitten er scholen vol tropische vissen hier. Er zwemmen ook veel humuhumunukunukuapua'a ‘s de nationale vis van Hawaii .Eefje ziet een redpencil sea-urchin, een enorme zee-egel met hele dikke rode pennen. Tom ziet 2 zeeschilpadden die samen zwemmen over de zeebodem. Wat zijn ze mooi!
Van USA 2009

Van USA 2009

Op de kant is een soort hawaiiaans feest aan de gang. Op picknicktafels worden grote schalen eten neer gezet. Mensen gaan eerst in een kring staan bidden en er volgen wat toespraken en dan is er muziek en gaat iedereen zitten eten. Is dit standaard hier p zondagmiddag, of is er iemand jarig, is het van de kerk.. we weten het niet.
Om 4 uur stoppen we ermee, we gaan onze snorkelspullen weer inleveren bij Snorkel Bob.
Dan nog wat drinken bij de Lava Java waar ze wifi hebben. Vervolgens de auto inleveren bij Alamo en inchecken. Dit is echt het meest relaxte vliegveld ter wereld denk ik. Het is dus in de openlucht. Gewoon buiten worden onze koffers ingechekt, we moeten langs een paar hawaiianen die van de agriculural department zijn, die plakken er nog wat stickers op en dan buiten door de douane. Er is bijna geen rij hier en omdat iedereen hier op slippers loopt duurt het ok niet zo lang voor iedereen zn schoenen uit en aanheeft. De douaniers zijn wel erg grondig, een bejaarde dame voor ons wordt half uitgekleed omdat de metaaldetector af blijft gaan, ook de handbagage wordt minitieus gescand (dit allemaal gewoon buiten in de openlucht onder een afdakje). Er is 1 eetcafeetje waar we een veggieburger eten (de jongen die de burgers bakt weet niet wat een veggieburger is en iemand anders moet ze gaan zoeken in de koelruimte, maar dit terzijde). Verder is er 1 souvenirwinkeltje en 1 klein krantenkioskje oh en een karretje wat kokosnoot-bh’s verkoopt, fijn hoor dat we die op de valreep nog even kunnen meenemen.
Na een uurtje rondhangen mogen we zelf over de landingsbaan in het donker naar het vliegtuig lopen.. hopen dat we de goede pakken, er staan er 3, maar we gaan die in waar iedereen heen gaat... tja en dat is het begin van een lange lange reis terug en het einde van een fantastische vakantie.

maandag, september 28, 2009

Dag 20: Hawaii, The Big Island

vandaag weer om 8 uur naar het onbijt, dit keer met camera om de gecko’s te fotograferen. Ja hoor, ze herkennen ons, ze komen allebei gezellig naast ons bord zitten om een jammetje mee te pikken. Dat levert mooie plaatjes op! We zetten ook de andere beesten in het huis op de foto, papegaai Sunshine geeft een showtje weg voor de camera.
Van USA 2009

Dan gaan we verder het eiland verkennen. We rijden naar het noorden naar de Kohala coast. Eindeloze lava velden en afentoe een afslag naar een inieminiedorpje of een resort. We gaan naar Hapuna Beach Park. Volgens de lonely-planet het beste “multi-purpose-beach” van het eiland. Volgens Snokel Bob kun je er niet echt snorkelen, maar wel spelen in de branding. Dat is zeker waar! De golven zijn huizenhoog, Je kan er lekker in duiken en je mee laten voeren. Zulke golven kennen we helaas niet aan de nederlandse kusten. En het water is heerlijk en blauw en warm. Er zijn alleen geen vissen, maar gewoon een beetje spelen met de golven is ook leuk.
Van USA 2009


Van USA 2009


Om 12 u hebben we honger en kleden we ons om en rijden we naar het waikoloa beach resort. Hier is een groot winkelcentrum met allerlei eettentjes en we gaan weer voor een footlong bij de subway (jammer hoor dat ze hier geen strandtenten hebben!). Daarna shoppen we nog een beetje rond totdat we een beetje afgekoeld zijn en weer willen snorkelen. Direct naast het resort ligt de Anaeho’omalu Bay, waar je volgens Snorkel Bob heel goed kunt snorkelen.
Het is weer een heel ander soort strand, ook rustig en klein , maar met veel bomen zodat er toch schaduw is. Het water is alleen niet super helder. Eef vindt het een beetje eng, je ziet alleen donkere schaduwen totdat je heel dichtbij bent, maar dan ben je ook ineens heel dichtbij en dat wil je niet met zo’n golfslag. Tom ziet sea-turtles naast zich zwemmen en maakt nog wat foto’s. Eef leest r boek uit lekker liggend onder ruisende palmbomen.
Om 5 uur gaan we weer terug naar ons huisje. We willen onze blog bij werken, maar de jongen die in de cabin achterin de tuin woont (wellicht de zoon van de mensen die de B&B runnen?) zit te internetten en laat zn laptop ook nog eens onbewaakt staan met de netwerkkabel er nog in. We koken eten, wassen af, maar dan staat de laptop er nog. Hmmm dalijk maar eens checken of ie al weg is. Helaas staat de laptop er nog lang en rollen we ons nestje in.
Nu is het eind van volgende dag al weer en hebben we bij een koffietentje wifi dus tijd om de blog bij te werken.

Dag 19: Hawaii, The Big Island

We zijn weer vroeg wakker na enorm geslapen te hebben. Dat snorkelen zorgt er wel voor dat je goed slaapt.
We hebben weer een heerlijk ontbijt met vers fruit, deze keer zijn het passievruchten en vijgen en bananen. De gecko komt nu inderdaad zoals gisteren verteld op tafel! Hij krijgt een lepeltje jam en gaat dat lekker met zijn tong naar binnen zitten rollen. Na een tijdje komt een tweede gecko erbij zitten en die gaat ook lekker mee ontbijten. Ook zit het weer helemaal vol met vogels en is de grijze roodstaart papegaai lekker aan het fluiten en aandacht aan het trekken. Je wil gewoon blijven ontbijten zo!
Maar vandaag kan er niet lang gedraald worden want we gaan naar Hawaii Volcano National Park. Dat ligt aan de andere kant van het eiland en is ongeveer 2 uur rijden. Aangezien het hier relatief vroeg en snel donker wordt wil je dat ook het liefst terug met nog een beetje licht rijden. De weg is namelijk enorm bochtig en volledig onverlicht. Aangezien Hawaii de plek op aarde is met zo’n beetje de minste lichtvervuiling (vandaar ook die telescopen) is het hier dan ook echt donker!
Snel op pad dus naar het park. Het is inderdaad ruim 2 uur rijden en we komen aan in de stromende regen. Vlak voor het park ligt ‘the bakery on southern most point in the US’ waar we lekkere zoete snacks inslaan voor de lunch.
Echt enorme tropische regenbuien vallen er. Het is nog steeds een graadje of 25 ondanks de regen en dat we op 1500 m hoogte zitten, het is eigenlijk gewoon aangenaam. Bij het visitor centre zien we dat de Crater rim road half is afgesloten vanwege heftige SO2 wolken die uit een krater komen. Gelukkig zijn er genoeg stops dus we vermaken ons toch wel. Eef kruipt achter het stuur (jawel op Hawaii rijdende vrouw!) en we gaan op pad. De eerste stop is bij de steam vents. Omdat het zo regent (het is nu weer even droog) stomen de steam vents lekker hard. Hier hebben we ook een mooi uitzicht over de ......krater.
Van USA 2009

Onwards naar meer lava en vulkanen: volgens de Ranger moesten we zeker de Lava tube en Devastation trail bezoeken. De Lava Tube is eerst en is stoer! Het is een enorm lange tunnel van lava. Een deel is verlicht en een deel is onverlicht. Tom loopt met de fotocamera as lamp een stukje het onverlichte deel in maar dat is echt wel erg donker. Fascinerend dat zo lava kan stollen en in het midden nog vloeibaar is en dat dat dan wegloopt zodat er een lava tube ontstaat. We lopen terug door een stukje native rainforest. Dat wil zeggen Hawaiiaans regenwoud dat nog niet verpest is door inheems planten. Door de regen heeft het regenwoud echt een heel stoer regenwoud uiterlijk gekregen. Als het de hele ochtend al in de zon had liggen bakken was het vast een beetje stoffig regenwoud geweest waar we een beetje mwa-end doorheen hadden gelopen. Nu is ook dit coolness!
Van USA 2009

Van USA 2009

Dan Devastation trail: het is heeeeeel rustig op de parkeerplaats valt ons op. Het is sowieso heel rustig in het park. Overal kan je makkelijk parkeren geen drommen Amerikanen. Alleen wat Aziaten die voorzichtig overal doorheen schuifelen :). We dwalen af want we lopen het devastation trail. Dat is een asfalt paadje door een stukje regenwoud en een stukje kale lava crumble vlakte. Het idee is dat je hier kan zien hoe de natuur langzaam opkomt op de lavagrond van 1950. Tja, dat is zo, maar spektakulaire lavavelden zijn het niet. We zijn natuurlijk al wel een beetje verwend door Ijsland en Sicilie, maar toch. Het is een klein trailtje dus we zijn zo weer terug bij de auto. Op naar volgende velden!
We gaan op pad naar the change of craters road. Eef stuurt lekker de weg naar beneden en onderweg stoppen we regelmatig om stoere lavavelden te bekijken of een mooi uitzichtspunt. Je kan hier de kust al zien liggen. Daar rijden we nu heen. Op een van de laatste picnic plekker richting het eindpunt gaan we onze bakery snacks op eten. Eef heeft een kokos- en Tom een Peach-Papaya-Turnover. (een soort tropische appelflap) Waarschijnlijk zitten we op de Southern most Picnic aerea van de US in het southern most US National park zoete hap te eten van de southern most bakery van de US. Hoe cool is dat dan!
We rijden verder met wat stops naar het eindpunt. Dat is het punt waar rond 2000 de lava over de weg stroomde. Heel gaaf gezicht. Over een stuk van 10 mile licht de lava. Aan het andere eind stroomt nieuwe lava as we speak. Om daar te komen moet je helemaal omrijden en dat kost nog eens een dik uur dus dat doen we niet. We kunnen wel de plume zien van het punt waar de lava de zee in stroomt. Het is echt heel gaaf om over zulke nieuwe lava te lopen. We zien ontzettend gave structuren in de lava: zogenaamde A’a’ lava en Pahoehoe lava. De eerste is heel brokkelig korrelig en de tweede is een soort touwvormige lava. Volgens het hawaiiaanse geloof woont op de vulkaan de godin Pele en de Pahoehoe zijn de haren van Pele, zo ziet het er inderdaad wel uit, als strengen zwart haar.
Als we terug lopen komt er een Amerikaans stel van onze leeftijd bij de lava aan waarvan het vrouwtje zich afvraagt wat hier is gebeurd en wanneer. Kunnen ze nu niet meer verder dan? Al die lava op de weg, ze besluit met de legendarische woorden: I need a trailguide! :)
Van USA 2009

Van USA 2009

We rijden de chain of craters road terug naar boven. Het is al 4 uur maar we willen toch nog heel graag de trail doen naar de Kileau Iki- krater. Helemaal over de bodem van de krater en dan langs de rand terug zou 2 uur duren, maar we gokken erop dat naar beneden lopen een paar foto’s maken en dan weer naar boven klimmen in een uurtje wel moet lukken. De rand van de krater bestaat uit heel mooi regenwoud, we zien nog een rare inheemse fazant voorons uitlopen. Na een kwartiertje afdalen staan we op de bodem van de krater. In de jaren 60 stond deze krater helemaal vol met lava en was het eigenlijk een lava-meer. Na een uitbarsting is het leeggestroomd en nu resten er wat schollen en stoomplekken en ziet het er stoer uit zo midden in het regenwoud. In een kwartiertje rennen we weer naar boven.
Van USA 2009
We moeten nog dik 2 uur naar huis rijden en het is al 5 u. Om half 7 is het stikdonker. Tijdens onze tocht op het vasteland was het echt af te raden om in het donker te rijden, allerlei beesten (elk, moose, beren) die zich voor je wielen willen gooien. Hier op Hawaii valt het allemaal wel mee, er zijn alleen Feral Pigs (wilde biggen) die afentoe de weg op kunnen rennen.
Eef rijdt het eerste stuk totaan Punulaahu ofzoiets (had ik al gezegd dat we zo’n moeite hebben die ingewikkelde namen te onthouden allemaal? Gelukkig logeren wij in Captain Cook das een stuk makkelijker te onthouden)
Tom rijdt ons in het pikkedonker veilig naar huis. Koken en dan naar bedje

zaterdag, september 26, 2009

Dag 18: Hawaii, The Big Island

Door de 3 uur verschuiving van tijd zijn we erg vroeg wakker. We sluimeren wat en luisteren naar alle vogel geluiden buiten. Het regent nog een beetje. We hopen dat het toch een mooie dag wordt vandaag want we willen gaan snorkelen.
Als we uit bed rollen is het droog en om 8.00 u. wordt het ontbijt geserveerd op het balkon van het huis van de eigenaars. We worden hartelijk ontvangen en gaan lekker aan tafel zitten met een geweldig uitzicht over de oceaan. Er is al lekkere kona koffie van eigen plantage en er staat al wat fruit en er is zelf geperst guave nogiets sap. Op tafel staat dus fruit en het een lijkt op een soort passievrucht maar dan roze en erg lekker (misschien de guave?) en banaan. Ook bananen groeien hier en hier aan de varanda hangt een enorme tros te rijpen en daar wordt er zo een van af geplukt. Ook de Guaves kun je hier op het terrein vinden.
Van USA 2009

Van USA 2009

Verder wordt er nog een gekookt eitje neergezet (van de kippen die hier rondlopen) en een heerlijke kokos-macadamia cake. Elke keer als er wat eten wordt gebracht verteld de vrouw wel een anekdote over een van de beesten die hier rondlopen. De papegaaien mogen los vliegen behalve een grijze roodstaart papegaai. Die heeft in de buurt alle horren stukgemaakt en zat ook aan de rubbers van auto’s te knagen. Er loopt een jonge hond rond van een jaar oud die ook bij ons gezellig komt knuffelen. Er zijn verder nog 2 ara’s die lekker zitten te fluiten. De hond speelt met de kat en ze slapen ook samen in een mand blijkbaar! De huisgecko komt langs even polshoogte nemen. Morgen zou ie wel eens op tafel kunnen lopen horen we. De kippen hebben allemaal een eigen identiteit: sommige zitten graag bij elkaar en andere zijn weer verlegen types wordt ons uitgelegd. Er zitten ook 2 potbelly pigs lekker te knorren beneden en er lopen nog pauwen rond. Dan zijn we er wel even! Oh ja ook nog een vijver met allemaal Koi’s. En dat allemaal in deze geweldige omgeving!
Van USA 2009

Na een heerlijk ontbijt gaan we op weg naar onze eerste snorkel. We gaan naar Two Step beach vlak bij de Pu’uhonua O Honaunau (veilige haven vrij vertaald). Het is er om half negen al best druk. Het zonnetje schijnt en wij stappen met onze gear van Snorkel Bob het water in. Het is nog best lastig want er komen flinke golven aan en je loopt niet een strand de zee in, maar een stel glibberige gevaarlijke lavarotsen. Met een beetje kunst en vliegwerk belanden we in het water en plonsen lekker rond. Een beetje van de kust af wordt het water lekker helder en zien we de mooiste vissen rondzwemmen. Onze camera doet het super onder water. Geweldige foto’s kun je maken, zeker omdat de tropische vissen om je heen zwemmen. We vinden snorkelen nu al super.
Van USA 2009

Van USA 2009

Van USA 2009

Na een uurtje of anderhalf worden we toch wel moe en gaan weer richting de kant. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet dus met die flinke golven (met zwemflippers) heel goed timen hoe je op een rots terecht komt. Bij Eef gaat het een beetje mis en ze schaaft haar arm langs een rots als ze door een golf opzij geduwd wordt. Gelukkig is er een aardige Amerikaan die gelijk zijn first aid kit open trekt en gaasjes geeft om het schrammetje te behandelen. Hij waarschuwt ons nog het thuis goed te ontsmetten omdat koraalriffen allerlei bacterien kunnen hebben.
Wat een avontuur dit al op de vroege morgen. Het snorkelen is echt helemaal geweldig en het schrammetje is snel vergeten. Aangezien Pu’uhonua O Honaunau hier vlak bij ligt gaan we hier heen met onze national parks pas, het is nog steeds Amerika en deze parken zijn ook geldig! Het is een leuk parkje met self guide trail langs overblijfselen van het ‘paleis’ van de koning uit ongeveer 1500. Allemaal in lava langs de kust zien we huisjes, houten beelden, authentieke stenen waar een Hawaiiaans spel op werd gespeeld. Erg leuk parkje en met de zon en de zee en de palmen op de achtergrond wordt het allemaal nog stoerder. Er is ook een baaitje waar zeeschildpadden graag zonnen. We zien er inderdaad een aantal zwemmen en er ligt er ook lekker een te zonnen. De Honu’s (Hawaiiaans voor zeeschildpad) hebben het hier heerlijk.
Van USA 2009

Van USA 2009

Van USA 2009

We gaan nog een kleine boodschap halen (nu ook wat dettol voor Eef d’r schram) en rijden dan door Captain Cool (het stadje) naar Kailua waar we bij de Lava Java lekker gaan lunchen met een veggie pizza. Tom zijn knal paarse Hawaii shirt wat ie al jaren heeft is helemaal geweldig hier, er komen overal leuke opmerkingen langs!
Na wat shopjes doorlopen te hebben en ons eten wat is gezakt, kriebelt het weer om de zee in te duiken! We gaan nu naar een echt strandje waar je wat makkelijker de oceaan in wandelt met je snorkel. Kahalu Beach Park is ook lekker rustig eigenlijk (het hele eiland lijkt rustig en ook bij de B&B is ons verteld dat het rustig is: vanwege de crisis komen de Amerikanen niet meer). We duiken de zee in en nog meer vissen komen langs. Snorkel Bob gaf ons een kaart mee met alle vissen die we zouden kunnen zien. Wij hoopten op een paar hiervan, maar na een middagje verder snorkelen hebben we bijna de hele kaart gezien (voor en achterkant!). Van koffervis tot vlindervissen tot naaldvissen hebben we allemaal gezien. Een hoop hebben we soort van op de foto kunnen zetten. Onder water fotografie is toch echt wel een kunst. Als je dan een vis er op wil zetten loopt je snorkel vol water of drijf je op het moment dat je knipt weer net af of gaat die vis lekker ergens anders rondkijken. Dat alles meegenomen maakt het toch ontzettend stoer snorkelen hier. Je moet hier op dit strandje uitkijken voor de seaurchins (zeeegels). Eerst valt het wel mee, maar er zijn plekken waar je overheen snorkelt, waar het vergeven is van die beesten. Daar wil je echt niet op staan. Nu moet je sowieso nergens op staan natuurlijk, maar zo’n stuk met stekelbeesten snorkelen we snel overheen.
Van USA 2009

Het is ineens vijf uur als we moe maar voldaan het water uitstappen. We drogen ons af en stappen in de car om huiswaarts te keren. We worden verwelkomd door een uitgelaten hond die naar ons toe komt rennen en spelen. Met onze snorkelavonturen gaan we lekker op onze varanda zitten met en longboard biertje dat hier in Kona wordt gebrouwen. Het koken doen we weer in de gezellige buitenkeuken en tussen half zeven en tien voor zeven zien we het van lichte schemer, volledig donker worden. Dat gaat echt snel hier (maar dat schreven we gisteren ook al :) ).
Een lekkere pasta gaat er wel in na deze lange en actieve dag en we sluiten af met een kona koffie van eigen plantage op onze varanda. Lekker een boekje erbij en genieten van de krekels en vogels. Ook hier loopt een gecko rond over onze muur. Gezellig hoor, we willen echt nergens anders heen. De maan schijnt mooi en de Melkweg is zichtbaar. De maan is hier trouwens bijna een bootje aan de hemel. Dan wordt pas echt duidelijk hoe anders het er van dit punt op de aarde allemaal uitziet. Ook onze sterrenkijkavond in Glacier komt goed van pas bij het kijken naar de sterrenhemel.
Weer een heerlijke Hawaii dag ten einde. We kruipen lekker in bed zodat we weer fit zijn voor de vulkaan expeditie van morgen.

Dag 17: Seattle - Kona, Hawaii (The big Island)

De wekker gaat vroeg en we rennen snel naar beneden voor een ontbijtje. We hebben een shuttle om half zeven en tien voor half vraagt de man achter de balie al of er mensen zitten voor die shuttle: Wij dus. We eten rustig door en gaan naar boven onze spullen halen. Net zijn op de kamer of de telefoon gaat dat de shuttle loading is. OK, wij dachten nog 5 minuten te hebben, maar we haasten ons naar beneden en daar blijkt de klok al op half zeven te staan. Staan onze horloges zo verkeerd door al die tijdzones waar we doorheen kwamen? Anyway, we zijn op weg naar de airport.
Daar aangekomen vinden we al snel de Alaska Air checkins. Je kan gewoon alles zelf doen bij een terminal en dan je bagage afgeven en naar de security poortjes. Lekker snel eigenlijk. Is wel even anders dan bij intercontinentale vluchten waar het uren duurt allemaal. In no time zitten we bij de gate te wachten waar we bij de Starbucks koffie gaan halen: Eef neemt een Grande Hazelnut latte en Tom een Grande Decaf Vanilla latte. Je kan het nog veel gekker maken als je wil, maar wij vonden dit al een stoere bestelling.
Mooi op tijd kunnen we boarden en de Alaska Air vliegtuigen die naar Hawaii vliegen hebben naast het gewone logo ook een bloemenkrans op de staartvleugel.
In het vliegtuig heeft de crew ook her en der een bloem, de servetjes en zelfs op de wc vind je een bloemetje terug. Het Hawaii thema zit er goed in.
De vlucht duurt ongeveer 5 uur en we hebben lekker wat nootjes bij ons en een boekje te lezen en met maccie nog wat weblog stukken te schrijven. We komen de tijd wel door. Wederom gaan we 3 uur terug in tijd als we landen en we zijn zelfs een half uur te vroeg! Als we uitstappen slaat de hitte je in je gezicht. Het is een rare gewaarwording want dit vliegveld is een volledig openlucht vliegveld. Geen gates en slurven waar je door moet. Je stapt het vliegtuig uit en loopt door een poortje en je bent er. Ook de bagagebanden zijn gewoon buiten. Meteen heerst er een relaxde Hawaii sfeer. Er zijn wat lui die een paar dagen gaan golfen en wat groepjes die gaan vissen voor een paar dagen. Verder doet het heel rustig aan hier op The Big Island zoals ons eiland heet. De shuttles naar de car rental staan vlak bij de bagage banden en in no time staan we bij de Alamo onze auto te regelen die we gereserveerd hebben.
Van USA 2009

We mogen een auto uitzoeken bij de compact cars en daar staan er welgeteld 1. Dus goed kiezen :) Maar het is een sporty pontiac G5 en lekker rood. We laden in en checken of alles in orde is. Dan blijkt de afstandsbediening niet werken. Volgens de Alamo medewerkster zal de vorige huurder de sleutel wel mee hebben genomen tijdens het snorkelen. We krijgen een gratis upgrade naar een klasse hoger en dat is dezelfde auto maar dan een 5deurs. We laden alles over en komen er dan achter dat deze auto geen afstandsbediening heeft. OK dan hebben we er genoeg van en vinden het goed zat. De auto is verder prima en voor die paar dagen moet dat wel lukken :)
De auto is enorm laag in vergelijking met de suburban die we hadden. Dit is eigenlijk een normal size auto zo in NL beetje middenklasser size en nu we er in zitten lijkt dit echt een mini autotje dat enorm dicht op de weg ligt. Even wennen dus, maar hij rijdt prima. We kunnen ook weer onze iPod inpluggen in deze auto.
We rijden de snelweg op waar je eigenlijk nergens echt veel harder dan 35-45 mph mag rijden en stoppen bij een supermarkt om wat eten voor de komende dagen in te slaan.
We gaan wat lunchen bij de subways. Omdat het voor ons gevoel nu laat is lunchen we licht met een 6” broodje ipv een footlong.
Volgende stop is Snorkel Bob’s! We wilden lekker wat snorkelen hier en bij Snorkel Bob’s kun je snorkel gear huren voor een paar dagen. We zijn hier vier dagen en kunnen dan het beste spullen voor een week huren dat is al goedkoper. Is ook handig want dan hebben we altijd snorkelspullen in de auto liggen en kunnen het op weg naar het vliegveld weer terug brengen. Elk moment kan een snorkel moment zijn!
Snorkel Bob is een coole shop met een relaxede dude die ons DE snorkel plekjes wijst en ons onze setjes snorkels en flippers meegeeft. Ook krijgen we een mooie kaart van alle vissen mee en een overzicht van de regels onder water. Gaat helemaal goed komen, we krijgen al enorm zin het water in te duiken!
Van USA 2009

Het is al tegen drieen als we bij ons logeeradres aankomen. We rijden de weg af naar de B&B en komen in een andere wereld. Het is een regenwoud waar we door rijden. Overal gekleurde bloemen, gigantische kokosnootpalmen, bananenbomen en whatnot. De gekleurde vogels vliegen ons om de oren. De Rainbow Plantation heet de locatie en wij zitten in Hale Huna (hidden house). Een vrouwtje verwelkomt ons met een gezellige hond. Er is een buitenkeuken met overkapping die we kunnen gebruiken en ons huisje is top, met grote badkamer, slaapkamer, er is zelfs een koelkastje en een TV en een boekenplank! Hoe goed kan je het hebben. Het is rustig in de B&B er lijken verder weinig andere gasten te zijn (waarschijnlijk is het aanbreken van de herfst echt een low season).
Van USA 2009

Er is een redelijk dreigende lucht boven de stad die onze kant uitkomt en we doen snel al vast een eerste foto safari. Hadden we al gezegd hoe geweldig het hier is. Op onze varanda kijk je zo uit op de oceaan met de jungle om je heen. Er zitten ook papagaaien die van de eigenaren zijn en die maken allemaal leuke fluit geluidjes en zeggen “Hello, Hello”. Als je terug fluit gaan ze helemaal los met naar je fluiten, erg leuk.
Om ons heen groeien prachtige bloemen,ook zijn er macadamia noten (je mag ze plukken en kraken!) en koffiebessen
Van USA 2009

Van USA 2009

Het begint langzaam te regenen en we nemen onze toevlucht tot de varanda. Het is inmiddels half vijf en met die 3 uur tijdsverschil is het eigenlijk al best laat. We gaan zo maar eens een licht avondmaal maken in de buitenkeuken. Heel pittoresque en romantisch is het hier of je nu kookt of lekker op de varanda zit. Het begint nu echt stevig te regenen en het wordt ook megasnel donker hier! Na het eten maken we een kona mountain coffee die hier van de eigen plantage komt. Hoe goed kan je het hebben!
We proberen het wakker blijven te rekken maar het is nu een uur of 8 en we zijn op (eigenlijk is het 11 uur natuurlijk :) ). We gaan gewoon lekker slapen met de regen die valt (eigenlijk zou september droog moeten zijn, maar we vertrouwen er op dat het morgen droog is en de zon schijnt). Het blijft lekker een graadje of 25 en alle ramen hebben horren (sommige ramen zijn alleen maar horren zelfs). Je slaapt eigenlijk een beetje overdekt in de buitenlucht tussen alle vogel, krekel en nu dus regen geluiden.