dinsdag, september 29, 2009

Dag 21: Hawaii, The Big Island

Het is zo ver de laatste dag is aangebroken. We worden lekker ontspannen wakker van alle beesten om ons heen: de kippen klokken lekker langs ons raam, de papegaaien schreeuwen en fluiten dat t een lieve lust is en de krekels krekelen er lekker op los.
We worden om iets over acht al gehaald omdat de bananapancakes anders niet meer warm zijn. We snellen naar het ontbijt. Deze keer is er een ander stel bij het ontbijt die gisterenavond zijn aangekomen. Ze komen uit Minesota en we hebben aan de ontbijttafel allemaal reisverhalen en Minnesota verhalen. De man is een bioloog (iets met vissen) en de vrouw een lerares Engels voor non-native speakers. Ze vertellen in ieder geval stoere wildlife verhalen van toen ze nog echt in de ‘wildernis’ van Minesota woonden met beren en wolven en al in hun backyard: Jaloers!!!!
Van USA 2009

De huis-gecko komt weer lekker zijn jammetje halen aan tafel en we babbelen honderuit. Marianne van de Rainbow B&B (onze gastvrouw zeg maar) komt ook regelmatig bij de tafel staan voor allerlei leuke dierenverhalen. We gaan na het ontijt met zijn allen Maggie (Magnolia the potbelly pig) voeren. Ze komt heerlijk aangeknord en geschommeld en kwispelt zelfs! We geven de nieuwe logees nog even een cursus macadamia noten kraken en we gaan naar ons huisje om onze koffers in te pakken.
Op de een of andere manier lijkt het wel of ze nu makkelijker dicht gaan dan op de heen weg! Dat is goed natuurlijk, dat is wat je wil. Onze snorkelspullen zijn nog niet ingepakt natuurlijk want vandaag gaan we ons helemaal moe snorkelen.
Als we helemaal klaar zijn gaan we op zoek naar Marianne die ergens beneden op het terrein te vinden zou zijn. We komen uit bij een huis dat nieuw wordt gebouwd en al een eind af is en daar is de hond al! Dan is Marianne niet ver weg en ze verwelkomt ons en we moeten even binnen komen kijken. Het is allemaal nog niet af maar wel al half gemeubileerd. Dit moet haar ‘refuge’ worden. Ze is bezig de B&B te verkopen op termijn en dan wil ze daar lekker gaan wonen. Geweldig uitzicht op de zee en een heerlijk koel huis is het.
We gaan afrekenen en kopen nog een pond Kona koffie die van deze plantage af komt voor thuis. Alles zit in de auto en we nemen afscheid van alle papegaaien en andere beesten.
Onze eerste snorkel stop is ‘two step’ beach, waar het water vrij wild is maar het snorkelen geweldig. Eef probeert wel om erin te komen, maar ze durft toch niet met die heftige golfslag. Er zijn een hoop mensen die heel moeilijk het wter proberen en te klauteren of toch maar niet durven. Dus ze blijft met wat lotgenoten (duitse dames) op de kant zitten terwijl Tom snorkelt en foto’s maakt. Er zitten wat leuke koffervissen en andere vissenpracht. Tegen enen hebben we toch wel erg honger ineens en gaan we wat te eten regelen. We slaan wat broodjes in en wat kaas en gaan naar de volgende beach om daar lekker te picniccen.
Van USA 2009

Helaas is het nu al wat bewolkt geworden. Maar dat betekend ook dat het niet zo druk is aan het Kahulu beach park. Snel broodje naar binnen werken en dan de flippers weer aan. Dit is een makkelijk strand waar je gewoon over zand het water in kan lopen. Er is een beginnergedeelte waar het ondiep is en waar je heerlijk kunt snorkelen en achteraan is een gedeelte voor gevorderden waar het dieper is en de stroming sterker. Gelukkig vinden de vissen het beginnersgedeelte ook heel leuk en zitten er scholen vol tropische vissen hier. Er zwemmen ook veel humuhumunukunukuapua'a ‘s de nationale vis van Hawaii .Eefje ziet een redpencil sea-urchin, een enorme zee-egel met hele dikke rode pennen. Tom ziet 2 zeeschilpadden die samen zwemmen over de zeebodem. Wat zijn ze mooi!
Van USA 2009

Van USA 2009

Op de kant is een soort hawaiiaans feest aan de gang. Op picknicktafels worden grote schalen eten neer gezet. Mensen gaan eerst in een kring staan bidden en er volgen wat toespraken en dan is er muziek en gaat iedereen zitten eten. Is dit standaard hier p zondagmiddag, of is er iemand jarig, is het van de kerk.. we weten het niet.
Om 4 uur stoppen we ermee, we gaan onze snorkelspullen weer inleveren bij Snorkel Bob.
Dan nog wat drinken bij de Lava Java waar ze wifi hebben. Vervolgens de auto inleveren bij Alamo en inchecken. Dit is echt het meest relaxte vliegveld ter wereld denk ik. Het is dus in de openlucht. Gewoon buiten worden onze koffers ingechekt, we moeten langs een paar hawaiianen die van de agriculural department zijn, die plakken er nog wat stickers op en dan buiten door de douane. Er is bijna geen rij hier en omdat iedereen hier op slippers loopt duurt het ok niet zo lang voor iedereen zn schoenen uit en aanheeft. De douaniers zijn wel erg grondig, een bejaarde dame voor ons wordt half uitgekleed omdat de metaaldetector af blijft gaan, ook de handbagage wordt minitieus gescand (dit allemaal gewoon buiten in de openlucht onder een afdakje). Er is 1 eetcafeetje waar we een veggieburger eten (de jongen die de burgers bakt weet niet wat een veggieburger is en iemand anders moet ze gaan zoeken in de koelruimte, maar dit terzijde). Verder is er 1 souvenirwinkeltje en 1 klein krantenkioskje oh en een karretje wat kokosnoot-bh’s verkoopt, fijn hoor dat we die op de valreep nog even kunnen meenemen.
Na een uurtje rondhangen mogen we zelf over de landingsbaan in het donker naar het vliegtuig lopen.. hopen dat we de goede pakken, er staan er 3, maar we gaan die in waar iedereen heen gaat... tja en dat is het begin van een lange lange reis terug en het einde van een fantastische vakantie.

1 opmerking:

Unknown zei

Hallo samen.
Wat is dat een avontuur geweest hè,
fijn dat het allemaal goed verlopen is!
Op naar de volgende????
Groetjes,
Pieternel en Karel.