Dag 15: Olympic National Park

We slapen lekker uit tot half negen en Eef springt er uit om American Pancakes te gaan maken voor ontbijt. We zeulen al sinds het begin van de vakantie een pak mix mee en maple syrup. Die moet nu toch op voor we naar Hawaii vliegen. Het duurt even voor de pancakes echt goed lukken in onze (anti) aanbak pan. Het is meer alleen een aanbak pan. Maar het lukt uiteindelijk toch om 2 stapels pancakes op de borde te toveren die we drenchen in maple syrup (het moet toch op!).
Het plan vandaag is om naar Rialto beach te gaan. Dat is ook nog Olympic National Park en ligt zoals gezegd aan de kust. Het is de kust met de Pacific Ocean (Grote Oceaan). We zijn erg benieuwd naar hoe die oceaan er hier uit ziet.
We zijn net op pad en ineens zien we langs de weg een grote vogel naar beneden cirkelen...jawel...het is een bold eagle! Hij is groot, hij heeft een geweldig mooie witte staart en een prachtige kop. We zijn niet zo snel dat we er nog foto’s van kunnen maken maar we hebben hem wel mooi gezien. In Oktober wemelt het hier van die beesten want dat trekken ze met zijn allen langs vanuit het noorden (Alaska, Canada). Blijkbaar was dit een vroege.

Van USA 2009

Van USA 2009

Na een uurtje rijden zijn we er en we kunnen zo het strand op als we over een enorme berg driftwood klimmen. Het driftwood zijn geen takjes of zo maar complete bomen. Die komen allemaal vanuit Canada hier aan land. Dan denk je OK bomen zijn groot maar hier komen ook gewoon hele sequoia’s aan land! Tom hangt aan een takje van zo’n woudreus om aan te geven hoe gigantisch dat ding wel niet is. Je mag hier ook niet zwemmen (althans dat wordt sterk afgeraden) vanwegen de “unpredictable logs in the surf”. Dat kan je waarschijnlijk niet navertellen als je zo’n boom in je nek krijgt.

Van USA 2009

We maken een lekkere strandwandeling terwijl de vloed nog aan het opkomen is. We dachten dat het water al redelijk op zijn hoogste punt was maar als we lopen wordt het steeds krapper tussen de donderende golven en de bomen-driftwood berg. Na een uurtje over Mora beach gelopen te hebben gaan we picnic spullen pakken en lekker een lunch maken bij een van de picnic banken. We snacken lekker een soepje op onze stove die we uit de pan lepelen omdat we de mokken zijn vergeten mee te nemen. Is wel heel romantisch natuurlijk met zijn tweetjes uit een pan soep sporken. :)
Tijdens onze strandwandeling kwamen we al een kerel met een baard tegen en die zit hier op het strand met zijn tafeltje en stoeltje ook lekker bijna in de ‘surf’ te picniccen. Beetje surrealistisch gezicht zo.
Wij lopen na onze lunch nog even over het strand de andere kant uit omdat het imposant blijft zeker nu de vloed op zijn hoogst is. Je ziet gewoon de treetrunks aan land spoelen. Dan wordt pas duidelijk hoeveel geweld er wel niet achter die golven zit.
Ineens zien we wat vogels aan komen vliegen en dat lijken....nee dat zijn! pelikanen! Ze vliegen over een eindje verderop naar een soort haventje waar we vanaf dit strand niet bij kunnen komen. Oh no! Snel naar de auto en erheen om de pelikanen te fotograferen!

Van USA 2009

Van USA 2009

Het andere strand heet La Push en stiekum is het nog best een eind omrijden vanwegen een baai en een rivier maar we zijn er. Het is een indianenreservaatje (heel klein) met een haventje waar dus ook de peli’s zitten. Na wat heen en weer geloop vinden we een perfecte plek waar je de pelikanen over je heen aan ziet komen vliegen vanaf de zee. Als ze overkomen zie je pas hoe gigantisch groot ze zijn. Ze vliegen in groepjes en soms ook heel mooi in V-formatie. Dat is een rare gewaarwording als zulke grote vogels dat doen. In het water landen ze lekker met hun grote landingsgestelpoten. We zien ze ook stukjes vliegen in het water duiken naar vis. Ze flapperen en vissen dat het een lieve lust is en we blijven foto’s maken. De ene pelikaan is nog niet over gevlogen of er komt weer een roedel aan die nog mooier in het licht vliegt. Met moeite rukken we ons los om toch maar weer eens richting onze kabin te gaan.

Van USA 2009

Van USA 2009

Eef springt achter het stuur om terug te rijden (we verdelen het rijden nu mooi 50-50, nu Eef de smaak te pakken heeft) en eerst maken we een kleine de-tour naar Forks. Dit dorpje is bekend vanwege de boeken serie Twilight die zich daar afspeelt. Het hele dorpje zit vol met Twilight shopjes en we gaan even naar de supermarkt die ook Twilight goodies heeft. We slaan nog wat snacks voor in het vliegtuig in en wat fris. Ze verkopen hier ook leuke items met indianen prints erop. Het reservaat hier maakt allemaal erg coole totempalen. Omdat we aan de oceaan zitten, zie je ook veel coole vissen prints die ze maken. Tom vindt een leuke thermos mok met een zalm erop en we kopen ook nog een mooie vissen tas.

Van USA 2009

Na een uurtje toeren komen we bij de kabins aan en staat er op de borden langs de snelweg dat het Log Kabin resort closed for the season is. We kunnen nog net langs de slagboom die al half dicht is. Aangekomen bij de kabins is het inderdaad gesloten en zijn we echt de allerlaatse die er nog logeren! Lekker in onze eigen self contained kabin maken we wraps met de laatste blikken groentes die we hebben (alles is nu precies op). We halen alle koffers uit de auto om vast een beetje te herpakken. Met een boekje komen we verder de avond prima door.
We rollen ons bedje in en dromen van Pelikanen.