vandaag schrikken we pas om half 10 wakker.. laat!! maar ja we waren ook zo laat naar bed gegaan.... ontbijten en dan op naar Many Glacier, een plek in het park iets noordelijker dan waar we nu zitten. In Many glacier zijn alle voorzieningen al “closed voor de season” maar de trail die wij gaan doen is nog gewoon begaanbaar. sterker nog, het is loeiheet! 28 graden vandaag, poepoe.
de trail is 16 kilometer in totaal. Het is een drukbezochte trail, maar voor de zekerheid hebben we een bearbell op tom zn rugzak zitten, das een belletje die iedere stap die je zet rinkelt zodat de beren horen dat je eraan komt en op tijd kunnen schuilen. Je kunt ook praten of liedjes zingen, maar tijdens een vorige trail hebben we al gemerkt dat dat niet makkelijk is, als je steil omhoog loopt bijvoorbeeld of gewoon moe. Alle andere mensen die we tegenkomen hebben trouwens een can bearspray aan hun riem zitten. Da’s een soort pepperspray voor beren, maar ja, zo’n busje kost 50$ en ik geloof eigelijk niet dat ik in een reflex dat goed zou gebruiken, waarschijnlijk zou ik mezelf ondersprayen ofzo.. en het is zielig voor de beer ook.. en er zijn amper beren hier, het lijkt meer een marketingstunt.
Maar goed, de eerste kilometers van de trail zijn vrij saai, dan komen we bij ptarmigan falls; een vrij miezerig watervalletje deze tijd van het jaar. Een mevrouw vraaft waar we vandaan komen “oh i guessed right, i said scandinavia, that’s about the same!” we laten het maar zo. Vanaf ptarmigan falls wordt de trail ruiger en rotsiger. Op de bergwanden zien we mountaingoats, erg leuk. De bergkammen hier zijn heel spits en tja echt kammen alsof ze bovenop slechts een paar meter breed zijn. Een beetje zoals de dolomieten er 10000 jaar geleden uitmoeten hebben gezien, voor de erosie toesloeg
We lopen naar iceberglake, die meertje is omgeven door een kom van spitse bergkammen. Gedurende de zomer valt sneeuw van de bergen af in het meer en dit vormt dan ijsschotsen. Maar ja, met dit weer zijn er weinig ijsschotsen, er drijven een paar kleine witte klontjes.
Toch is het een prachtige plek We gaan er even uitrusten en een bammetje doen. Er zitten nog 2 mensen bij ons, een oudere meneer met een ouderwetse stoffen veldvles en een man van een jaar of 40 die ook alleen is. Het oude mannetje begint te vertellen over dat hij hier voor het eerst was in 1968. 2003 en 2004 heeft ie gemist maar verder is hij hier iedere zomer geweest. Vroeger waren de ijsbergen veel groter en was er ook meer sneeuw. Het is belachelijk dat er zo weinig sneeuw is, een paar jaar geleden nog wandelde hij hier in dikke sneeuw deze tijd van het jaar. We knikken gedwee en eten ons brood. Dan vertelt hij dat er ook een zomer was waarin het 92F was en dat hij nog steeds het shirt heeft waar de zweetvlekken inzitten van die zomer, hij krijgt ze er niet uitgewassen! Yuck!! Er volgt een conversatie tussen ons en de 2 mannen over waar ieder vandaan komt en naartoe gaat en waar het mooi is. Dat is zo leuk aan reizen hier, de leuke onverwachte gesprekken met mensen die vaak heel gelijkgestemd zijn; we hebben dat nou nooit op de camping in italie.
We lopen via dezelfde weg terug naar de auto. We zien nog een addertje, meer mountaingoats, honderden eekhoorns en een fazantachtige vogel. Geen beer, de bearbell heeft zijn werk gedaan!
Terug op de camping duiken we lekker nog even in het zwembad.. eerst een paar baantjes in het koude bad, dan bijkomen in het warme bad. ook daar weer leuke gesprekken met een stel uit florida die willen weten waar we vandaan komen dat wij in dat koude water kunnen zwemmen. ze willen alles weten over onze manier van reizen omdat ze ook niet van grote rv’s houden en graag tochten maken.
Het is al 7 u als we it het zwembad komen. Lekker koken op ons brandertje (rijst, broccoli en tofu; nogal bewerkelijk op 1 pitje!) en dan met een boekje op de schommelstoel op onze veranda. Ongelofelijk, om half 10 kunnen we nog steeds buitenzitten met een vestje aan. En dat terwijl we mutsen en handschoenen hebben meegenomen! Tom ziet ineens iets vreemds langs onze picknickplek lopen.. het is een vos! Een hele mooie die helemaal niet schuw is. Ze poseert rustig voor ons en gaat daarna lekker muizen vangen in het veldje voor onze cabin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten