 |
| Van USA 2009 |
Na dit superontbijt gooien we de koffers in de auto en gaan we de sleutel wegbrengen. We moeten nog afrekenen maar de receptie is verder dicht. Als we de sleutel in de drop box hebben gegooid komt het vrouwtje van de receptie naar buiten en vraagt hoe we het park vinden. We babbelen wat en vertellen dat we ook wat spullen zoals pannetjes en bestek hebben achtergelaten omdat we dat toch niet mee gaan nemen in het vliegtuig. Ze vindt het helemaal leuk en zo kan een ander er weer gebruik van maken. Eef mag nog even naar de binnen bij de book exchange om een leesboek omt te ruilen. We zijn begonnen met de reis met afgeschreven bibliotheekboeken die we overal bij bookexchanges omruilen voor een nieuw boek, erg leuk. Zo staan er dus her en der Dordtse bieb boeken in de boekenkasten van parken waar we geweest zijn.
 |
| Van USA 2009 |
Eef kruipt achter het stuur en we rijden naar Hurrican ridge. Dat is in Olympic een berg op waar je heel goed kan zien dat het daar altijd erg hard waait. De bergen zijn in een soort golf vorm en ook de bomen groeien wind-strewn een kant uit. Het is een lange kronkelweg omhoog en Eef geniet achter het stuur van de Subster.
 |
| Van USA 2009 |
We kijken bij het Olympic visitor centre en later bij de start van de Hurricane hill trail nog even bij het Hurricane visitor centre. De trail blijkt toch nog een eindje omhoog te zijn en ongeveer anderhalf uur als we er aan willen beginnen met alleen een klein flesje fris in ons handen. We gaan nog even terug naar de auto om de rugzak te pakken met wat meer proviand omdat het ook tegen twaalven aan loopt als we straks boven zijn.
 |
| Van USA 2009 |
De trail is erg cool met geweldige uitzichten op Mnt. Olympic met zijn gletschers. Helemaal bovenop kun je helemaal rond kijken en zien we zo Vancouver Island (Canada) liggen met Mnt. Baker op de achtergrond. Erg coole vergezichten en we foto-en er op los met leuke panormabeelden en al. We zijn ook on the lookout voor Olympic Marmots die hier zouden moeten leven maar vooralsnog no such luck. Onderweg naar beneden staan wat mensen naar een helling te wijzen dat ze er marmotten zien. Wij turen ook met de telelens maar zien helemaal niets! Waar zien die lui nou wat! Misschien is het gewoon wat bruin gras wat heen en weer wuift natuurlijk :)
 |
| Van USA 2009 |
Verder komen we een man tegen die helemaal weg is van de parken en begint tegen ons te praten dat je kan blijven fotograferen overal. Hij is met zijn vrouw op een tour met de Amtrack. Dat is het amerikaanse railroad systeem waar je een hele grote loop door Amerika kan maken en dan stops van een paar dagen op plekken die je leuk vindt doet. We dachten eerst dat dit een redelijk budget reis zou zijn, alleen als we naar beneden rijden komt hij langs gereden met een enorme Ford Mustang convertible. :) Geen idee of ie die ook op de trein rijdt of huurt maar goed.
Onderweg naar beneden komen we een mooi hert tegen dat helemaal niet schuw langs het pad staat te snacken. Goede wildlife dag weer vandaag.
 |
| Van USA 2009 |
Na deze leuke hike gaan we een veggie wrap pakken bij de visitor centre waar je leuk buiten kan zitten met uitzichten over de bergen om ons heen. Heerlijk ontspannen. Daarna is het tijd om verder te rijden naar Seattle en Eef cruised de berg af. Na een paar uur rijden gaan we een coole brug over en begint de Interstate waar Tom het stuur overneemt. Hier begint het gelijk ook drukker te worden en komen we in een echte file.Het is gewoon echt druk de avondspits van Seattle is begonnen.
Na wat filerijden kunnen we gelukkig redelijk doorrijden richting de airport en vinden we als snel ons hotel. We kunnen de auto naar het vliegveld brengen en daar bellen om de shuttlebus van het hotel ons weer op te laten halen. Hoe relaxed! Het is een paar minuten rijden naar het vliegveld en als we de auto leeg hebben gehaald gaan we hem dan echt terug brengen. Op het vliegveld is het peanuts dat terugbrengen. De rotzooi die we nog weg wilden gooien doet Alamo voor ons en na een check van de Mileage kunnen we verder. Dag mooi Subbie, je hebt ons heerlijk vervoerd door de US. We willen er eigenlijk thuis ook een. Eef is helemaal weg van de automaat en grote car: hoe lekker kan je je door het verkeer manouvreren zonder last te hebben van de rest om je heen.
We bellen het hotel met de courtsy phone en binnen tien minuten is er een shuttle bus die ons naar het hotel brengt. We gaan autoloos en dus te voet op zoek naar ergens wat simpels te happen want het is al een uur of acht ondertussen. Onze eerste doel is Danny’s, daar hebben we ook bij aankomst in Salt Lake City lekker een vega burger op. Daar aangekomen blijkt de grill stuk en dus lopen we naar Jack-in-the-box en daar blijken ze geen vegaburger te hebben. Verderop zit Dave’s Diner (een echte diner, geen keten, gewoon lokaal!) en daar strijken we neer. Ze hebben er een garden burger die we bestellen. Het is binnen een route 66 diner thema en eigenlijk heel erg knus. Supersnelle serveersters die je glas blijven refillen (is toch gratis dus prima!). De burger is top en we bedenken ons dat we in totaal vier vega burgers hebben gegeten in de USA sinds we er zijn (including een middag burger) en de rest lekker op onze stove gemaakt hebben.
Na het burgeren wandelen we terug naar ons hotel alwaar we nog wat bijbloggen en lekker ons bed inrollen want morgenochtend moeten we er voor 6 uur uit om snel wat ontbijt te grabben en naar het vliegveld te gaan zodat we naar Hawaii kunnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten