 |
| Van USA 2009 |
Deze dag willen we het wat rustiger aan doen en wat dichter bij onze cabin blijven. We rijden 500 meter naar de picnic plaats voor het visitor centre in het centrum van Mammoth Hot Springs. We gaan lekker met ons brandertje een theetje maken en een lekker scrambeled eggs maken. We zijn niet de enige die zitten te ontbijten, maar de meeste Amerikanen halen gewoon hun koffie en broodjes aan de overkant en doen niet moeilijk met een brandertje. Wij vinden het eigenlijk wel leuk en genieten erg van ons ontbijt.
Bij de visitor centre vragen we naar leuke trails die we gedaan moeten hebben in Yellowstone en krijgen wat kaartjes en beschrijvingen mee.
We beginnen met een bezoek aan de Hot Springs. Je zit er niet voor niets naast. Het is een erg leuk complex met boardwalks langs alle bronnen. De kleuren zijn erg gaaf alleen het pad gaat langs bronnen die grotendeels opgedroogd zijn. Het is hier nog zo actief dat de bronnen langzaam opschuiven naar de zijkant van de berg.
 |
| Van USA 2009 |
 |
| Van USA 2009 |
De Canarie spring is erg leuk en behoorlijk actief. We kunnen ons zomaar 2 uur hiermee vermaken en na dit leuke begin gaan we de auto maar eens vol tanken. Ook moeten we zelf wat juice inslaan in de vorm van water. We dachten met twaalf flessen water wel een eind te komen maar het is eigenlijk nu al op. We halen ook wat veggie sandwiches en die peuzelen we lekker op onze porch van onze kabin op. Ook halen we muffins om bij een koffietje op te snacken.
Ons doel is een hike naar hellroaring creek te gaan doen en onderweg komen we langs blacktail drive. Een dirt road waar je met je auto overheen kan. Leuke uitzichten maar helaas geen wildlife alhier.
We parkeren bij de trailhead en registreren ons dat we naar Hellroaring Creek gaan wandelen. Hoe goed klinkt dat! Echt een paar passen de trail op heb je het gevoel midden in de wildernis van Yellowstone te zitten. Het is echt heel gaaf. De hike is een canyon hike dus we gaan eerst helemaal omlaag (om op de terug weg lekker alles omhoog te mogen gaan lopen). De eerste mile is tot aan een ijzeren hangbrug over de Yellowstone river. Er staan allemaal borden dat ‘stock’ uit moet kijken voor ‘severe swaying’. Als wij over de brug lopen swayed er helemaal niets dus het valt reuze mee.
 |
| Van USA 2009 |
We blijven de temperatuur hier in Yellowstone lastig vinden. ‘s Nachts daalt de temperatuur naar het vriespunt maar overdag is het in de zon dik 30 graden. Da’s redelijk duidelijk zou je zeggen maar ‘s morgens is het in de schaduw enorm koud (paar graden boven nul), maar loop je dan in het zonnetje is het gelijk loeiheet. Waait het vervolgens weer even is het een frisse wind. ‘s Avonds koelt het ook heel hard af, om vijf uur is het nog lekker warm en om half zes moet je een lange broek aan en een vest. Heel lastig je op te kleden dus.
 |
| Van USA 2009 |
Dit temperatuur uitstapje terzijde, we zijn nog steeds onderweg naar Hellroaring Creek en het is midden op de dag dus heet! De hike is echt heel cool in the wildernis. Het wildlife laat wel op zich wachten maar de natuur is super. Geen beren op de weg, hoewel bij het trailhead wel vermeld stond waar recentelijk carcassen gevonden zijn waar beren op hebben zitten knagen. Het is ook veel te warm voor ze natuurlijk. Onderweg richting de Creek komen we inderdaad allerlei skelet onderdelen tegen: kop, ruggengraat, dat soort spul die schoon kaal gegeten zijn en in de zon al mooi liggen te bleken.
 |
| Van USA 2009 |
Bij de Hellroaring Creek komen we er achter dat ie niet zo roared. Het water is vrij laag. De Hellroaring mountain op de achtergrond is wel zwart omringd en een beetje demonisch dus dat is wel goed voor de sfeer. De hike terug is omhoog en best pittig, zeker in deze zon. Tegen half vijf beginnen we aan het laatste deel van de klim en nu begint het hard af te koelen wat wel even lekker is. Moe maar voldaan zijn we weer bij de auto.
Richting Mammoth (onze kabin) is al snel een picnic spot waar we stoppen om ons avond eten te gaan maken. Er zitten nog wat mensen te snacken dus helemaal leuk gaan wij te keer om lekkere pasta te maken. Weer blijken we de enige die ook iets warm maken met ons brandertje, maar ons is verzekerd dat dat op de picnic spots mocht.
Na 7-en pakken we alles in en rijden terug naar de kabin die gelukkig lekker dichtbij is.
Met wat Moose-drool (lokaal bier) en een pizza flavoured pringle en een lekker boek brengen we de avond door en liggen al weer vroeg te pitten. Niet al die hikes en wandelingen over boardwalks (stiekum maken ze die boardwalks bij de geothermische bezienswaardigheden best lang: Mammoth was 2 uur als je alles afliep!).
Tom sloopt nog even de stop van de gootsteen, op onze vakantie heeft Tom iedere avond iets gesloopt op onze kamer, het is een hele traditie... eerst een lamp, toen een zeepdispenser en nu dus het mechanisme waarmee je de stop in de goosteen open en dicht doet. Knap hoor van m!
Een dag ten einde zonder noemenswaardige nieuwe wildlife (de gewone roofvogels en elks zullen we niet meer elke keer noemen als ze geen spannende dingen uitvoeren).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten