 |
| Van USA 2009 |
Terug snel onder de douche en ondertussen haalt eef koffie en thee die we lekker in de zon op onze porch nuttigen. Een super begin van een superdag in Yellowstone.
Vandaag staat de Bunsen peak op het programma. Omdat we de hitte van overdag willen mijden, doen we hem ‘s ochtends. Het is een best hoge top (8500 ft = ongeveer 2850m) maar we beginnen ook hoog.
 |
| Van USA 2009 |
De tocht omhoog gaat door recentelijk afgebrand bos (in 1988 was er een gigantische brand die een heel groot deel van Yellowstone in de as heeft gelegd). Het bos heeft zichzelf weer hersteld en dat zie je omdat tussen de afgebrandde staken bomen het helemaal vol staat met dennen die een meter of 2-3 groot zijn. Geweldig dat dat zo snel gaat en dat het park zo’n grote ramp zelf aan kan. Het laatste deel naar de top gaat over puin hellingen van travertin steen. Het rammelt in ieder geval heel erg als je er over heen loopt. We halen nog een stel Amerikanen in die we op de top weer tegenkomen als wij lekker zitten uit te rusten. Ze zijn met nog een stel deze hike aan het doen alleen die zitten een top verder te zwaaien en te roepen dat ze hun celphone aan moeten zetten! En jawel hoor, je hebt nog bereik ook op de top! Bizar, nergens in de dalen kunnen wij bellen en hier zitten een paar Amerikanen naar elkaar te bellen over hoe ze naar beneden gaan. Sterker nog, een paar minuten later komt er nog groepje Amerikanen boven die vragen of je hier bereik hebt met je cellphone want ze moest haar moeder nog bellen over een dokters afspraak?!!! Dit kunnen we niet aan en we haasten ons op pad naar beneden. Dit gaat erg lekker en tegen lunchtijd zijn we weer bij de auto.
 |
| Van USA 2009 |
Eef stapt achter het stuur (ze heeft de smaak te pakken nu en cruised overal heen in het park!) en we rijden naar een picnic plek vlak bij de Artists Paintpots (gaan we na de lunch heen, later meer dus). We picnic-en uitgebreid met soep en worstjes. Hier is het lekker druk met lunchende mensen die ook tafels vol uitstallen. De lunch is echt wel een ding om flink uit te pakken op de picnic plekken maar avondeten en ontbijt zien we ze hier weinig doen. Onze blikopener wordt nog geleend door een kerel met een legging en een korte broek daarover aan(is enorm mode hier, maar ik hoop dat dat in nederland nog even uitblijft!) . Hij wil zijn tonijn openmaken maar echt handig is ie niet met een blikopener. Zelfs als ik het hem voor doe blijft hij hardhandig bikken op zijn blik, maar krijgt het uiteindelijk wel open :)
Op naar de Artists Paintpots dus. Dit is weer een geothermisch gebied met modderpoelen en veelkleurige stroompjes. Het heeft inderdaad veel weg van een palet van een schilder. De modderpoelen zijn erg fotogeniek en we maken zo een uur vol.
 |
| Van USA 2009 |
Dan is op naar de Norris Geiser Basin waar we een koel blikje scoren om een beetje af te koelen van die hitte! Er is een mooie trail over boardwalks (uiteraard) tussen alle geisers door. Bij de Steamboat Geiser is er een Ranger talk en we leren alles over onze vriend Steamboat. Het is de grootste geiser ter wereld...als hij spuit. Hij is zo onregelmatig (laatste keer was 4 jaar geleden) dat je er geen pijl op kan trekken. Als hij dan spuit is het gelijk ook 380-400 ft hoog. Daar kan Old Faithfull nog een puntje aan zuigen. Steamboat is continu een beetje aan sputteren en dat is eigenlijk ook al best spectaculair. Eef wil weten hoe de boardwalks gebouwd worden als de grond er onder zo instabiel is? Ze kijken naar waar bomen groeien en gaan er dan van uit dat je daar stabiel iets neer kan zetten. We gaan het trail aflopen en het is een enorm gebied, maar wederom erg gaaf, echt overal zijn geisers, sputtert er modder of is er een steam vent die met een hoop gegorgel een straal stoom de lucht in blaast. Een dikke 2 uur later zijn we de loop rond, maar is nog een klein loopje. Als je er dan toch bent moet je die natuurlijk ook ff gelopen hebben. We gooien maar eens wat liters water en een frisse mandarijn naar binnen en lopen ook het andere rondje over een uitgestrekte vlakte van geothermische fenomenen.
 |
| Van USA 2009 |
 |
| Van USA 2009 |
Nu is de dag toch wel ten einde aan het lopen en gaan we eens een leuke picnic spot zoeken voor ons diner. De eerste spot is helemaal verlaten, dat is wel erg ongezellig dus we rijden door en de volgende picnic spot is bij Sheepeaters cliff. Er zitten andere mensen en zowaar is er iemand bezig lekker een warm maal te maken met een half gaskookstel! Verschil moet er zijn maar onze ‘stove’ doet het ook prima. We zoeken een lekker plekje in de zon (dat na een half uur in de schaduw ligt omdat de zon hier zo snel onder gaat) en gaan lekker wraps maken. We hadden nog wat jalapenos ingeslagen en die gaan erdoor en een blik vegetarische chili die we gevonden hadden in de supermarkt. Lekker pittig eten na zo’n warme dag. We zouden verwachten dat nu in Yellowstone het weer toch aan het omslaan is en er sneeuw kan vallen. Het blijven wolkenloze luchten die voor stralende zon en hoge temperaturen zorgen. Het koelt wel af in de nacht maar daar kunnen we ons op kleden en dan liggen we lekker onder de wol.
Na het eten rijden we richting Mammoth langs een scenic drive aan de achterkant van de Mammoth Hot Springs. Heel Amerikaans natuurlijk, maar goed we maken het tochtje en we komen stiekum langs wel hele coole geothermische bronnen. Er zijn er een aantal die continu een silica-water oplossing uitspugen en zo heel groot aan het groeien zijn. De afzetting stolt heel snel en zo groeien er een soort bergen in allemaal spannende kleuren.
 |
| Van USA 2009 |
Terug in Mammoth is het een drukte van jewelste want de elk zijn weer over de weg aan het rennen, vooral het mannetje is druk bezig zijn kudde bij elkaar te krijgen en kijkt niet echt om naar auto’s en zo. We moeten even wachten tot het mannetje van de weg is en dan kunnen we door. Eef stapt uit terwijl Tom de auto naar de kabin gaat rijden.Het is eigenlijk heel zielig om dat mannetje zo bezig te zien, hij is helemaal in de war; de ene helft van de vrouwtjes aan de ene kant van de weg en de andere helft van zn vrouwtjes aan de overkant en al die enge auto’s met felle koplampen ertussen. De rangers en de mensen van de Elk-police hebben hun handen er vol aan om de elk en de touristen bij elkaar uit de buurt te houden.
 |
| Van USA 2009 |
 |
| Van USA 2009 |
Een gezin met 3 kleine kinderen probeert bij hun auto te komen, maar het mannetje komt naar ze toe gerend... ineens komen er 5 rangers op ze af om ze te begeleiden een ranger zwaait dreigend met zijn alarmpistool. Zielig aan de ene kant, maar het heeft ook iets moois. Dit dal is van de herten en niet van ons, het wordt gedoogd dat we er een weg doorheen leggen en een hotel neerzetten, maar de herten blijven de baas en zijn niet van plan voor ons te wijken.
Wij halen nog een koffie en een thee en drinken die op onze veranda op met een boekje erbij. Dan douchen en naar bed. Wat een drukke dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten