Onderweg komen we langs Perth. Ten minste...we zouden er echt langs moeten rijden over de snelweg, ware het niet dat ze daar aan het werk zijn dit weekend. Heel fijn worden we omgeleid dwars door het centrum van Perth. En we zijn niet de enige die omgeleid worden. Uiteindelijk kruipen we door Perth en een uurtje later zijn we weer op de snelweg naar Edinburgh. Met deze vertraging komen we gelukkig nog prima op tijd aan bij onze guesthouse de Cherry Tree.
We worden bijzonder hartelijk ontvangen door Keith en Denise, de eigenaars. Het is een en al zoenen en handjes schudden en schouderklopjes. De auto kan fijn voor de deur worden geparkeerd en we kunnen fijn onze spulletjes uitladen. Ondertussen krijgen we een waterval aan informatie en verhalen over ons heen van de al-enthousiaste Keith. Hij vindt ook dat we snel onze spullen moeten droppen en de stad in moeten omdat we maar weinig tijd hebben om een beetje Edinburgh te zien. Hij geeft ons alle info nodig om de stad in te komen en waar heen te gaan en dat doen we dan ook snel.
In het centrum komen een paar winkels Tom nog bekend voor van mijn vorige bezoek aan Edinburgh, dus dat is wel leuk. We gaan lekker de straatjes in rond het kasteel en bezoeken de royal mile. Ook gaan we nog even het museum in om pictische stenen en Keltische sieraden te bekijken.
De stad ademt Terry Pratchett uit en is ook helemaal oud en stoer. Het kasteel op de achtergrond doet ook een flinke bijdrage aan de sfeer. We gaan lekker eten in een schotse pub met lekker cask ale pints erbij. Het is helemaal lekker en zuigen de Edinburgh sfeer helemaal op. Om een uur of 7 staan we weer buiten en lopen we langs een bord van een van de verschillende avond-ghost-tours die je in Edinburgh kunt doen. Het is de Auld Reekie ghost tour. Die vertrekt vanaf dat punt om 7 uur en er staan al meer mensen te wachten. Dat willen we toch wel even mee maken en Keith had het ons ook al aangeraden dus na even wachten komt er een meisje die op Susan uit Terry Pratchett lijkt een gerend. Ze is helemaal in het zwart en middeleeuws. We worden meegenomen langs allerlei steegjes en straatjes in het donkere. Het is helemaal Ankh Morporkeriaans. Ook de verhalen die ze verteld over geesten, poltergeists en de doden in de stad passen helemaal in dat verhaal. Er is zelfs een zogenaamd Nor Loch waar de doden ingegooid werden dat in de zomer helemaal een korst krijgt waardoor je er over heen kan lopen. Net als de rivier de Ankh!
Na de tour door de steegjes gaan we nog een klein torture museum in met wat leuke verhalen waarna we de kelders ingaan waar heksen zitten en hebben gezeten en abnormale paranormale activiteiten plaats vinden. Er zit zelfs een poltergeist die je 2 dagen lang kan achtervolgen. Oeoeoe engngngng.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten