Dag 18: Death Valley - Bakersfield

Vandaag begint de tocht richting Yosemite. We kunnen in theorie wel in 1 dag van Death Valley naar Yosemite. Dat is wel iets van de orde 500 mijl en volgens de tomtom dik 9 en half uur (zonder pauze!). Omdat de Tioga pas nog dicht is moeten we helemaal om rijden over het zuiden. Niets aan te doen dus en we hebben er ook 2 dagen voor gereserveerd.
We zijn al om half zeven wakker en het is al 30 graden. Lekker warm dat Death Valley. Voordeel is wel dat je al vroeg wat kan gaan doen (je moet wel anders schroei je weg!).
We ontbijten en rijden van onze wervelwindstofzandcamping af. Onderweg de Valley uit komen we nog langs een paar leuke bezienswaardigheden. De eerste is een borax mijn uit 1880. Borax is een soort soda. Eigenlijk een beetje zielige bezienswaardigheid. Het is een oude roestige stookoven met wat half overgebleven stenen muurtjes. We gaan maar snel weer verder want ondertussen worden we gezandstraald.
De volgende stop is bij de pupfish! Ze zijn leuk en stoer. Het zijn kleine visjes die zich aan hebben gepast aan zout water. Er is een klein zout water kreekje genaamd Salt Water Creek. Er loopt een pad over vlonders met allerlei weetjes over de pupfish. Eigenlijk wel erg geinig zo in de desolate desert!
Dan maar weer verder om toch deze stoffige, zoute, winderige, hete vlakte achter ons te laten. We zijn in de buurt van bewoonde wereld (Stovepipe Wells is vlakbij) en stoppen nog een keer bij de Sand Dunes. Dat zijn (hoe wonderbaarlijk) grote duinen zand. Het interessante is wel dat deze duinen eerst een heel stuk over de vlakte hebben gezworven door wind en vlakke ondergrond, en nu stil zijn komen te liggen. We lopen er doorheen en inderdaad is het er vrijwel windstil. Gek ineens na 2 dagen zwiepende wind. Blijkbaar is de vallei hier zo gevormd dat er weinig wind is. Niet genoeg om de duinen verder te blazen.
In Stovepipe Wells koopt Eefje een nieuw boek van Tony Hillerman (en Navajo-detective).
De weg gaat weer flink omhoog omdat we over een pas de vallei uit moeten. Uiteindelijk komen we in Panamint Springs en lopen we een bar binnen voor koffie met cheesecake. Heel raar dat iemand ‘s morgens een dessert wil, maar wij vonden het lekker.
Aangesterkt tuffen we weer verder en komen we door het stadje Dunmovin(!) waar een verlaten trailerpark ligt met een groot reclame bord langs de weg met bijna weggevaagde letters “EAT”. Geweldig om dit allemaal te zien langs de weg. Vervolgens gaan we tanken in Coso junction en lunchen we. Er is verder geen junction te zien maar goed :)
Door maar weer want na een leuke ochtend nog Death Valley bekijken moeten we toch echt een flink eind opschieten richting Yosemite. Het plan is om naar de KOA van Lake Isabella te rijden. Onderweg begint het harder en harder te waaien. De RV heeft er gewoon echt moeite mee. In de buurt van Lake Isabella komen we tegen 3 uur de KOA tegen. Het is eigenlijk te vroeg om nu al te stoppen. Als we dat doen moeten we morgen weer veel verder rijden. Daarnaast waai je hier helemaal weg dus we gaan door. In de RV liggen wat boekjes uit 2006 over KOA campings en een soort telefoongids met camp sites per plaats. In de buurt van Bakersfield zou een KOA moeten liggen en dat is een kleine 100 mijl verderop. Op zich mooi te doen, dan hebben we morgen minder te rijden.
Als we uiteindelijk langs de camp site (Bakersfield RV Park) rijden, lijkt hij nog wel op een KOA (driehoekige receptiegebouw) maar is er niets wat daar op wijst te zien. Aangezien we nu toch echt wel willen stoppen, gaan we een plekje regelen.
Het is uitgestorven op deze camp site. Er zijn 10 vaste plekken bezet en 1 andere plek bezet met een 5th wheel. Hij is wel goedkoop, goedkoper dan een KOA. Maar dan blijkt uiteindelijk ook dat deze voormalige KOA niet zo goed meer onderhouden is. Wat maakt het uit als je je RV hebt met alles er op en er aan!
We komen helemaal weer tot rust na de lange rit vandaag. Morgen lekker maar een relatief klein stukje naar Yosemite!