Dag 21: Yosemite, Lower Pines

Vanmorgen zijn we er op tijd uit want om 8 u. is er Coffee with a Ranger! In het amphitheater dat echt op een paar passen afstand is, kun je coffee pakken en een babbeltje maken met een ranger. Het is nog heel rustig als we met onze mokken aan komen lopen. De ranger is echt blij dat er mensen coffee met hem komen drinken.
Natuurlijk vraagt de ranger of we goed geslapen hebben.....geen beren gezien? Er was geen report van beren op onze campground deze avond verteld hij uiteindelijk.
Er is een weersvoorspelling voor vandaag dus da’s ook lekker: zonnig en 70’s! Prima dus om naar de Top of the Nevada Falls te gaan hike-en. We moeten voldoende water meenemen en regenkleding, krijgen we als advies.
Er komt nog een man coffee drinken. Hij komt al vanaf 1986 elk eerste weekend van mei naar Yosemite met zijn vrouw en gezin. Hij is in 1986 getrouwd in de Awahnee meadow. Hij komt uit de south bay area (4 uur rijden van Yosemite vandaan). Het is een vrij grote kerel met enorme baard. Het is een beetje een hippie computer nerd type van begin vijftig. De ranger en die man vinden helemaal leuk dat we vanuit Nederland naar Yosemite zijn gekomen.
Na de coffee pakken we snel onze spullen om op tijd aan onze hike te beginnen. Het is vandaag zaterdag en vanuit onze Zion ervaring is de zaterdag het drukste in de Nationale Parken.
Onze hike begint bij de Happy Isles. Het is er nog niet zo druk en we gaan omhoog. Onze hike komt langs 2 watervallen: Vernal falls en Nevada falls. Het is niet zo’n verre hike (helemaal rond iets meer dan 7 mijl) maar over dat stuk gaat het 2000 ft omhoog en 2000 ft omlaag. Naar de eerste waterval gaat het easy. Daar is het relatief druk al om half tien ‘s morgens. Maar goed er zijn ook heel veel mensen die alleen de Vernal falls gaan bekijken. Na een afalt pad en een brug over de snelstromende Merced River, komen we bij een uitgehakte trap vlak langs de enorme waterval. Het is er een grote spray van de val en we doen snel onze regendelen van onze jassen aan. Foto’s maken is bijna onmogelijk hier. Het is wel een heel gaaf gezicht met de zon die door de mist van de waterval heen komt.

Na een eindeloos maar heel gaaf stuk trappen lopen komen we boven de Vernall falls. Hier kijk je mooi naar beneden met de zon in de rug op de mist krijg je mooie regenbogen! Dit worden vast coole plaatjes. Op en om het pad is het een drukt van belang van de bergen squirrels die lopen te bedelen voor wat te snacken.
Wij gaan door naar de volgende Falls. Het blijft onderweg lekker omhoog gaan. We maken nog hier een daar een praatje met wat Amerikanen. Ze zijn met een groep vrienden een dag in Yosemite. Dat deden ze elk jaar 1 dag omdat ze 10 tot 12 uur per dag werken en daarnaast ook nog eens nauwelijks vrije dagen hadden (en een gezin met kinderen hebben). Ze waren helemaal jaloers op ons dat we zo lang vrij konden krijgen en zo’n reis konden maken. Dan realiseer je je weer dat het inderdaad best bijzonder is. Voor je gevoel heeft iedereen die rond je loopt in een park en een hike doet al die andere parken natuurlijk ook gezien. Dat is natuurlijk helemaal niet zo.
De Nevada fall is qua klim niet nat en we komen lekker in het zonnetje boven. Een geweldig uitzicht over de vallei en een enorme razende waterval onder je. Geweldig, daar doe je het voor. Er is een hele mooie view bij een hek naast de waterval waar de rost en het water loodrecht naar beneden gaan. De Eef kijkt hier maar even niet naar beneden en ziet het later wel op de foto’s.


We zijn naar boven gekomen over het zogenaamde “mist”-trail. Naar beneden zouden we over het John Muir trail moeten kunnen. Meteen aan het begin staat er echter een hek op de weg. Voor ons lopen mensen langs het hek het pad op en gaan zo naar beneden. Tja, er staat verder niks bij en we hebben nagevraagd of de paden open waren (en dat was zo). We gaan ook op pad. Meteen is het wel een berg sneeuw waar je langs moet en een bak smeltwater die van de berg boven je naar beneden komt (lekker fris in je nek!), maar dat is maar een klein stukje. Al snel zitten we op een lekker pad dat gestaag naar beneden wentelt. Er zijn meer mensen op dit pad dus het zal allemaal wel goed zijn. Na een uurtje komen we nog een soort sneeuwtrap tegen waar ook scheppen bij staan als je zelf wat weg wil scheppen, verder is het een top pad!
Halverwege komen we weer in de buurt van de Vernal Falls (nu aan de andere kant). Daar is weer een hek. Nu staat er op het hek: Dangerous Rockfall! Road Closed! Hmmm dat hadden ze boven ook wel neer kunnen zetten. Het volgende deel van het pad gaat eigenlijk gewoon snel naar beneden en aan de voet van de Vernal Falls is het enorm druk. Het is nu een uur of half drie en inderdaad de zaterdag is een van de drukste dagen in Yosemite.
We kijken nog even bij de Nature Centre bij de Happy Isles naar oude Rock Fall. Er was een man aan het opscheppen tegen een ranger dat ie een mountain lion had gezien op de parkeerplaats. De ranger was niet onder de indruk (hij geloofde er geen hout van :) ).

We willen eigenlijk met de free shuttle naar de campground. Die is afgeladen vol en we kunnen er niet bij. We moeten wachten op de volgende. Daar hebben we geen zin en dan maar te voet. Eigenlijk ben je er zo.
Bij de camper pikken we maccie op en gaan nu wel met de shuttle naar Yosemite Lodge. Daar zou je wireless internet moeten hebben. Geen idee of je moet betalen, maar dat gaan we uitzoeken.
Daar aangekomen vind maccie een wifi netwerk, maar inderdaad moet je een code hebben. Bij de receptie van de lodge vragen we hoe dit zit. We krijgen van de receptie een kaartje met een code. Wifi is eigenlijk voor Lodge gasten maar hij vindt dat iedereen in Yosemite een Yosemite gast is. Leuk en aardig dus en we gaan er mee aan de slag.
In de lodge is ook een souvenir shop waar veel leukere Yosemite-nalia te vinden zijn. Eef scoort een heel Amerikaanse Yosemite-hooded sweater.
In de food court nemen een biertje en chipje en kunnen we internetten! Snel even blog posts online gooien.
Omdat we nu heel dicht bij de Yosemite falls zijn, lopen we daar nog even heen voor fraaie foto’s. Het blijft bijzonder die enorme watervallen. Na al die rode rosten is dit weer eens een gave afwisseling.

Nu springen we weer in de shuttle terug naar onze campground. Halverwege kunnen we niet verder want er is een vrouwtje met haar pickup in greppel gereden. Er wordt al druk getakeld en al snel kunnen we verder. Was het een hert of een squirrel waar ze voor uit wilde wijken?
We eten snel want het rangerprogram voor vanavond begint al bijna (8 uur als de zon bijna onder is, zodat de powerpoints goed te zien zijn in het open lucht amphitheater. Vanavond is het ranger program over Fire in Yosemite. Het is een ranger vrouw die voormalig Park Firefighter is. Er volgt een leuk verhaal over alle soorten vuur die in parken voor komt en die ze zelf aansteken. Allerlei weetjes over het nut van vuur in een park als Yosemite. Het is zelfs zo dat de grote Sequoia’s een schoongebrande ondergrond nodig hebben om de zaadjes die uit piepkleine cones komen, wortel te laten schieten. Er was nog een boom met dennenappels die vuur nodig heeft om de cones open te laten springen. De naam is ons even ontsprongen maar spectaculair is het wel!
Tegen half tien is het afgelopen en hebben wij ons drukke programma er ook op zitten. Nog even met een coffee bijkomen en dan lekker douchen in onze RV.

Woord van de dag: Prescribed Fire, uit het vuurverhaal van de ranger wordt duidelijk dat de prescribed fire’s heel belangrijk zijn. Ze hoeven overigens niet altijd goed af te lopen!!!