zaterdag, mei 10, 2008

San Francisco - Amsterdam

Het is zo ver onze laatste dag is aangebroken. Dit wordt een hele reisdag dus echt vakantie vieren is het al niet meer. Wat erg, wat jammer, wat was het stoer.
Om 7:45 u. worden we opgehaald met de airport shuttle bus die we bij ons hotel geregeld hebben. Een chauffeur die typisch op eddie murphy lijkt en ook zo praat staat al te wachten als we met onze koffers naar buiten lopen. Er is nog een stel dat naar het vliegveld moet en al in de bus zit. Op het lijstje van de chauffeur staan 5 namen en na 5 minuten wachten en wat heen en weer lopen blijkt dat we er 2 keer op staan. Ofwel we staan te wachten op mensen die al in de bus zitten :) Wij konden er wel om lachen en de chauffeur ook, maar het andere stel moest een vliegtuig halen en hadden blijkbaar minder tijd dus die waren not amused.
Het vliegveld is ongeveer een 20 minuten rijden. Op de snelweg (6 baans enorm druk net buiten SF) zien we iets voor ons een baan naast ons 2 auto's van baan verwisselen en op elkaar knallen. 1 van de auto's beland voor ons op onze baan en we gaan keihard in de remmen! We staan centimeters voor de auto stil. Achter ons haalt de auto het ook net. De auto voor ons is total loss. Mensen staan al op de vluchtstrook en bellen 911. Wij kunnen nu ook geen kant uit. We moeten eerst een stukje achteruit en dan wachten tot we weer een beetje in kunnen voegen. We staan midden tussen alle snelweg banen stil. Aan beide kanten rijdt het al weer. Na een minuut of vijf lukt het dan toch en zijn we weer op weg.
De chauffeur is door de adrenaline helemaal hyper en ratelt aan een stuk door. Nu is ie helemaal eddie murphy als donkey in Shrek! Ongeveer 5 minuten later staan we veilig voor het vliegveld en zijn we allemaal blij dat we er heelhuids zijn. Zal je altijd zien dat er de laatste dag iets erg gebeurd. Net niet dus!
We zijn enorm vroeg om in te checken. Het is eigenlijk lekker rustig. Een van onze koffer blijkt iets te zwaar. Dus een beetje ompakken en alles is goed.
Onze laatste dollars gaan we opmaken aan een ontbijtje en nu is het 2 uur wachten. Ook het instappen gaat allemaal voorspoedig alleen het waait heel hard in SF. Dit zorgt er voor dat er maar 1 landingsbaan in 1 richting open is. In het vliegtuig staan we 1 uur te wachten tot we op kunnen stijgen. Alles bij elkaar lopen we anderhalf uur vertraging op. Onze overstaptijd in Cincinatti is 2 uur dus het wordt krap! Het hele vliegtuig zit overigens vol met mensen die over moeten stappen op andere vluchten dus volgens Delta zou het allemaal moeten lukken.
Na 4 uur zijn we in Cincinatti en hebben we nog maar een kleine 10 minuten over als we uit het vliegtuig zijn. Snel naar de andere gate. Hij is niet heel ver en 5 minuten later zijn we een van de laatsten die het vliegtuig in stappen. Het vliegtuig is bij lange na niet vol. Lekker rustig en lekker ruim dus.
Nu volgt een vlucht van 8 en half uur naar Amsterdam. Omdat wij 's morgens zijn vertrokken (onze lokale tijd in SF) zijn we nog topfit. De mensen die hier instappen hebben het al einde van de middag. Na het avondeten in het vliegtuig licht bijna iedereen meteen te pitten. Wij zijn nog klaarwakker en kijken lekker wat filmpjes. We proberen wat te sluimeren maar echt slapen komt er niet van.
Om half elf NL tijd landen we op Schiphol. Het uitstappen en de douane gaan enorm snel en in no time staan we bij de bagage banden. Meteen komen onze koffers de hoek om zetten, wat wil je nog meer! Al onze spullen oppakken en naar buiten langs de "niets aan te geven" poortjes. Geen extra controles of wat ook en we staan zo bij de shuttle bus die ons naar lang parkeren gaat brengen.
Bij P3 zoeken we op waar onze auto ook al weer stond (maar goed dat we dat opgeschreven hadden!). Eefje blijft bij de bagage wachten tot Tom de auto voor rijdt. Bensje start in een keer nadat ze 1 maand stil heeft gestaan. Ze is alleen wat stoffig maar verder is alles goed.
We laden alles in en gaan op weg naar huis. Na 1 maand in de Amerikaanse RV met automaat gereden te hebben is het echt wennen. We zwalken over de weg omdat Bensje zo strak stuurt en strak op de weg ligt. We rijden veel te lang in 1 versnelling (we moeten weer zelf schakelen) en vergeten van baan te wisselen op de snelweg (keeping your lane zit er helemaal in). Alles gaat gelukkig ook goed naar huis en na 1 uurtje zijn we weer in Dordrecht.
Nu is deze reis echt ten einde. We hebben gelukkig nog een paar dagen vrij en maandag is het pinksteren dus het W-woord komt niet ter sprake, Toch is het wel ff weer afkicken hoor. We hebben ineens een groot huis met verdiepingen wat je niet meer overal heen kunt rijden.

1 opmerking:

Anoniem zei

Welkom thuis ;)