Om half zeven schrikken we wakker: moeten we al naar het rangerprogramma? Oh nee, dat is pas om 8 uur, we kunnen nog even een oogje dicht doen. Om 5 voor 8 rollen we met onze koffiemokken in de hand naar het amfitheater. Dit keer staan er 2 rangers met wie we koffie kunnen drinken. 1 ranger probeert ons over te halen om vandaag nog naar glacier ponit te gaan, een uitzichtpunt boven yosemite wat nog een uur rijden is. Er is een mexicaans vrouwtje die vanalles wil weten over onze hike, ze raadt ons aan om te gaan rotsklimmen samen (maar Eef lijkt het maar niks). Dan gaan de ranger en de man die er gister ook was van de weddinganniversary elkaar een beetje aftroeven in wie het naarste bergbeklim-ongeluk in yosemite kan vertellen. Het gaat over een basejumper die gefilmd werd door een filmploeg, waarvan zn parachute niet openging. Het gaat over een Japans stel die vorig jaar in een storm vastkwam tijdens een beklim van El Capitan; ongelukkigerwijs brachten ze de nacht door onder een rots waar ijswater vanaf gutste en de volgende ochtend vond onze ranger hun bevroren lichamen. Brrr enge verhalen zo op de vroege morgen! De andere ranger verteld ook nog dat er vannacht om 11 u een beer over onze camping liep.... we hebben m gemist! We hadden m hadden m moeten zien! Ik had gewoon tot diep in de nacht met mn camera klaar moeten zitten! Maar ja.... nu is het te laat want nu moeten we naar huis. Ik ben diep gedeprimeerd, het is hier zo mooi en zo leuk en mn geliefde beren zijn zo dichtbij! Ik wil helemaal niet weg naar zo’n stink-grote stad als San Francisco.... Maar ja, het moet.
Tom rijdt in 1 ruk de 4 uur naar San Leandro. In ons grote campingboek stond als camping het dichtst bij Moturis in de buurt de camping “Trailer heaven”. Maar zoals de naam al doet vermoeden is het niet veel soeps en ligt t in een eigenaardige buurt. Gelukkig is Tom zo vriendelijk door te rijden naar de Anthony Chabot campground die ietsje verder weg ligt, maar tenminste wel in een mooi state park. We gaan de camper poetsen en de koffers inpakken. Qua eten komt het allemaal best aardig uit; we houden alleen 1 pot met kidneybonen over en we moeten nog iemand vinden die zich wil ontfermen over onze 2 vouwstoeltjes.
Eef gaat nog even vogelspotten aan een meertje en Tom gaat zich scheren en douchen. Het blijkt een douche in de buitenlucht te zijn met een halfopen dak, lekker fris!
Uiteindelijk zijn de koffers gepakt en is de camper smetteloos en zijn we er klaar voor om morgen Winnie weer af te geven.. nou ja, klaar... we zijn er natuurlijk eigenlijk nooit klaar voor.
Woord van de dag: 107.7 The Bone
Dit is het rockstation van de Bay Area (het gebied waar San Francisco in ligt) en ze draaien ook weer non stop Atf’s! Maar een heel aangename mix van modern tot oud, van Hendrix naar Queen naar Metallica
Geen opmerkingen:
Een reactie posten