Bora overleed tijdens onze vakantie en Koruglu overleed gisteren. Allebei waren ze ernstig verlamd geraakt enmoesten daarom afgemaakt worden.
Het ware zulke bijzondere dieren, we zullen ze missen!!
De laatste dag op ijsland is aangebroken. In ieder geval een beetje op tijd rijden we het laatste stukje naar Seydisfjordur waar de boot vertrekt. Onderweg willen we nog foto's maken want dat is een heel mooi stuk met sneeuw en ijs en zwarte bergen. We stoppen ergens halverwege en gaan lekker foto's maken van de ijsplakaten. Het ijsmeer dat er op de heenweg lag is bijna helemaal ontdooit. Het is dus behoorlijk goed weer geweest tijdens onze vakantie! We gaan lekker nog onze laatste stenen verzamelen. De plek waar we rondkijken ligt helemaal vol met bergkristallen andere mineralen! Het is echt een treasure trove hier. We gaan helemaal los op leuke stenen en stoere mineralen. Uiteindelijk is het toch weer tijd verder te rijden. Al om een uur of tien zijn we bij de boot die er lekker bijligt. Onderweg zijn we ook hordes autos tegengekomen die nu aan hun vakantie beginnen. Hadden wij ook toen we aankwamen.
Het is al druk bij de boot. We zijn zeker niet de eerste! Ze beginnen gelukkig al vroeg met laden. Om half elf rijden we de boot op. Onze hut is nog niet klaar en we gaan lekker op het dek in een 'dek'-chair liggen lekker in het zonnetje. Het is heerlijk! We babbelen wat met mensen die 5 weken met de caravan hebben rondgetrokken.
Nog 2 dagen boten en dan zijn we weer thuis... Op dag 2 maken we 'savonds een tussenstop op Lerwick (hoofdstad van de Shetland eilanden) en daar is een prachtige zonsondergang waar Eef foto's van maakt. Ook zijn er jan-van-genten die naast de boot vliegen... en met natuurlijk de fitnessruimte en het kijken naar de voetbal hebben we ons goed vermaakt de laatste dagen op de boot
We slapen heerlijk uit tot half negen. Als we dan de ontbijzaal inkomen is ie al bijna verlaten. We krijgen een tafeltje met uitzicht over de jokuls en ontbijten lekker relaxed.
Uiteindelijk komen we redelijk vroeg aan in Egilstaddir. Dit was onze eerste stop toen we van de boot kwamen. Het is er niet echt spectaculair. We zijn dus wat vroeg (uur of vier) en doen wat inkopen voor op de boot en onderweg terug. We halen een megaijs (middelgroot) die we lekker opsmikkelen. Dan vast naar onze Edda voor vanavond in Eidar. Lekker een beetje bijkomen en vast spullen ordenen voor morgen. Ook moeten we nog dit verhaal schrijven en dat van gisteren. Dus dat is nu gaande. Straks lekker happen (pizzatje of zo) en dan morgen om 11 u. Bij de boot zijn. Eerst moeten we dan nog langs leuke zwarte bergen en ijs, die nog even op de foto moeten. Dus morgen op tijd er uit en onderweg.
's Morgens wordt Tom wakker van een raar geluid. Puff....puffff...puf.... Het is de Eef die nog nadroomt van Puffins die vandaag op het programma staan. Ontbijtje erin en op naar de puffinrots. Dyrholeay is ongeveer 3 km voor Vik. De zijweg van de 1 is in het begin wel aardig (gravel met wat kuiltjes) maar wordt verderop te gek. Hij gaat vrij steil omhoog met flinke kuilen en grote stenen. We parkeren op het punt waar het te gek wordt net voor de Kria-broedplek.
Na deze enerverende ochtend wandelen we weer naar de auto.
Doorrijden weer naar het Jokulssarlon. Dit is echt heel indrukwekkend. Het is een meer aan de voet van de gletsjer en helemaal vol met ijsbrokken. Allemaal ijsbergen eigenlijk. Ook hier geldt dat ze maar voor een tiende deel boven het water uitsteken. We dachten er paar te zien te krijgen, maar dit is een hele bak vol. Het waait er flink en het is ook behoorlijk koud. Eef heeft haar nieuwe ijslandswollen muts op en Tom heeft zijn Faraoer Sirri muts op . Wij hebben het lekker. Om het ijsfestijn compleet te maken, zwemmen er ook nog zeehonden tussen het ijs rond. Ze zijn lekker aan het dobberen en spelen. Ook hier weer heerlijk foto's maken. Je kan hier foto's blijven maken en uiteindelijk half bevroren rollen we de auto in.
We gaan vandaag een dagje water doen. Eerste doel is de Kerid. Dit is geen waterfestijn maar onder het mom van 'a crater a day...' moet je hem toch gezien hebben. Altijd lekker om je dag met een krater te beginnen (ipv een kater).
Volgende stop is de Gullfoss. Dit is een flinke waterval in een soort kloof. Hij is vrij breed en via een klein wandelingetje banjer je door de mist van de waterval. Hier wordt je best wel nat van. Het is een mooie waterval en we gaan ook nog naar boven en opzij om hem te bekijken zoals alle anderen, maar waar je ook staat het blijft een waterval. Hij ziet er niet echt anders uit dus weten we dat ook voor de volgende watervallen.
Omdat we nu genoeg vloeibaar water hebben gezien willen we nog wat anders. We zijn nu in de buurt van de Jokulls. Dus onze eerste Jokull wordt de Solheimajokull. We moeten daarvoor een enorm hobbelig kiezelspoor over. Dit is het ergste tot nog toe. We gaan stapvoets door de hobbels en na dik 20 minuten hobbelen kunnen we parkeren. Hiervandaan is het nog een stukje lopen maar een leuke Hike gaat er wel in. Door kiezelvelden en zwarte bergen komen we bij onze eerste Gletsjer aan. Hij is zwart, ruig en aan het smelten. Om hem heen liggen fascinerende stenen. Sommige zo glad als iets, lijkend op mammoet kiezen, andere met stoere kleuren. Ook liggen er verschillende kapot gevroren stenen. Heel mooi 2 helften die precies bij elkaar horen. Onze stenenverzameling groeit met de minuut. Als pronkstuk vindt de Eef een mooi stenen Dino-ei. Die moet mee dus zeult Tom met het ei langs de gletsjer (het is een groot, zwaar ei).
Dit overnachgingsadres is gewoon een heel appartement! Een grote woonkamer, keuken, badkamer met grote stortdouche, slaapkamer met megagroot 2-persoonsbed! Het is huge! Er is buiten een soort binnenplaatsje met een hottub met geothermisch verwarmd water van een graad of 40. Dat is pas het luxe leven! We halen snel bij de lokale supermarkt (Bonus) diepvriespizza's zodat we niet duur uit eten hoeven. Terug gaan we lekker de hottub in. Dat is genieten. Het zonnetje schijnt weer wat en we liggen heerlijk in het warme water te dobberen en bij te komen. De toch wel beetje telerustellende dag qua bezichtiginge is weer helemaal goed hiermee. We komen helemaal tot rust en relativeren de teleurstelling doordat we gewoond verwend zijn met wat we gezien hebben op ijsland. Het kan niet aan een stuk door een en al verbazing zijn.
sommige stukken moeten we stapvoets over de weg zigzaggen om alle gaten te omzeilen. Na Hivitserkur gefotografeerd te hebben rijden we verder naar Hindisvik. Volgens de reisbeschrijving zouden daar zeehonden te zien zijn. We verwachten er echter niet teveel van; het is zo afgelegen en dorpjes zijn er verder ook niet. Tot onze verbazing is er een parkeerplaatsje en een informatiebord en staan er een stuk of10 auto's geparkeerd. Er is een wandelroute van een klein uurtje die naar de breedingground van de zeehonden voert. Het is een leuke wandeling; we komen een stel nederlanders tegen die zeggen dat er zeehonden liggen maar dat er een parkeerplaatsje verderop veel meer liggen. Ook worden we aangevallen door de seeschwalbes die hun nest proberen te verdigen, ze duiken op je af en pikken naar je hoofd, zoals Tom ervaren heeft. Er liggen idd zeehonden en mbv de monopod zetten we ze er lekker op. Als we teruglopen laten de vogels ons met rust maarkomen nieuwsgierige paarden bij ons kijken. We rijden de weg verder af naar de volgende parkeerplaats met zeehonden en zetten die ook op de foto. We rijden Vatsnes weer af en komen uit bij BRU. Daar stoppen we even want Eefje moet heel nodig naar de wc. Dan nemen we er een lekker groot softijsje met chocolade topping waarmee Eefje haar shirt onderknoeit. Terwijl eefje haar gezicht gaat wassen belt tom even naar huis.
Een eindje verder rijden we langs de krater Gabrok. Het is een oude krater met gave kortmossen die erop groeien. TOm vind m helemaal geweldig en we beklimmen m nog even. Omdat het al laat is gaan we maar niet meer naar de watervallen waar we volgens onze reisbeschrijving nog heen moeten. We rijden direct naar Ensku Husin en we kunnen het wonderwel goed vinden. We worden heel leuk ontvangen door een jong vrouwtje en de kok. ze vragen meteen of we willen blijven eten... Het is een succes.
Na het eten gaan we nog even wandelen en we komen leuke paarden tegen en een hele lieve enthousiaste rode kat die eerst bang is voor de paarden en dan zo uitgebreid bij ons komt knuffelen dat we m moeilijk af kunnen schudden. Weer thuis gaan wedouchen, de dag voor morgen uitstippelen en naar bed!!! Morgen weer een nieuw avontuur!!!
Na ruim een uur zijn we weer terug bij de auto en rijden we naar krater Hverfjell vlakbij de dimmuborgir. We hadden hem al gezien uit de verte, maar je kan er ook een hele gave wandeling over de kraterrand maken. Om bij de krater te komen moet je met de auto eerst een schapenhek door en over een behoorlijk hobbelige gravelweg. We beklimmen de kraterwand en staan in no time op de rand. Dit is nog niet het hoogste punt van de kraterrand maar biedt al wel hele mooie overzichten van de omgeving. Het is ondertussen droog en lekker fris. We gaan de kraterrand rond en blijkbaar doet niemand dat want het blijft rustig. Alleen wat mensen die over de rand kijken en weer terug gaan, tsk tsk :). Op driekwart komen we Nederlanders tegen, waar we in het Engels tegen aan het praten zijn. Uiteindelijk hebben we het allemaal door en kunnen we leuk wat fotos maken van elkaar op de kraterrand. Staan we er leuk samen op.
Na dit heerlijke gebadder is toch tijd richting akureyri te gaan rijden. Onderweg staat er nog een waterval op het programma, die we niet mogen missen.
Op weg door ijsland rijden we de haven uit en meteen een soort buitenaards landschap binnen. Overal sneeuw en ijs en zwarte bergen. We rijde langs een onaards ijsmeer. De weg is een zwarte asfalt dam door het landschap. Op zich valt de conditie van de snelweg best mee. Het is een enkelbaans ge-asfalteerde weg tot op heden waar je maar liefst 90 mag rijden als je maar uitkijkt voor de schapen.Midden in de woestenij, temidden van rostvelden stoppen we om een broodje te eten. Dit is de afslag naar Aksja waar de eerste astronauten waaronder Neil Armstrong oefenden voor hun eerste ruimtereis. Je kan er wel komen via dat weggetje maar er staan borden dat je alleen met een goede 4 wiel aangedreven jeep het pad op mag. Helaas voor Bensje dus.We gaan verder over de snelweg die ook nog een klein deel onverhard is. De kaart geeft nog meer aan maar daar hebben ze blijkbaar hard aan gewerkt, want meer gravel komen we niet tegen vandaag.
de temperatuur buiten de velden een graad of 5 is, voelt het hier lekker warm aan, De zwavelvelden en lavavelden zijn heel gaaf. Het is echt een maanlandschap.Na Krafla rijden we naar Viti (Hell). Dit is een vulkaankrater die is volgelopen met water. We wandelen een stuk over de kraterrand waar in de verte nog meer solfatarren te zien zijn. Het uitzicht is super!!Na deze solfatarren gaan we door naar nog meer. Hele gave solfatarren van Hverir met kokende modderpotten en stomende steenhoopjes. Net een soort fluitketels.We gaan verder naar Reykjahlid dat 3 huizen en een paardekop is om vervolgens maar eens onze overnachting op te zoeken. Dit is in Stong. Het lijkt allemaal niet aangegeven te zijn maar niets is minder waar, het is prima te vinden. Het is wel een karrespoor-achtig grevel pad dat kilometers doorloopt tussen de rotsvelden maar dan kom je bij een boerderijtje dat het goed voor elkaar heeft.
We hadden doorgegeven dat we huwelijksreis zijn en dat komt overal door. We zijn niet vergeten (de mensen voor ons bij de receptie waren wel vergeten) en krijgen een prima kamer. Er is zelfs een grote woonkamer met alle luxe: TV, video, DVD, draadloos internet, you name it.We kunnen ook nog eten hier en ook dat is keurig verzorgd. Het is niet zo top als de Faraoer visschotel uit Gjogv maar goed te doen na wat zwavelwandelingen.We banjeren nog wat rond en constateren dat het erg lang licht blijft. Omdat we een onrustige en korte nacht op de boot hadden, een lange dag en veel gedaan zijn we ondertussen helemaal uitgeblust en gaan we niet tot midden in de nacht wachten tot het donker wordt (of niet eens donker wordt, hele korte zonsondergang en zonsopkomst, we zitten hier net onder de 66 graden = poolcirkel).Morgen staat onder andere de dimmu borgir op ons te wachten. Dat belooft veel goeds.
Heerlijk geslapen en een lekker ontbijtje in Gjaargardur, doet weer een mooie dag aanbreken. Vandaag varen we 's avonds weer verder naar ijsland dus checken we uit. Tegen Gjogv ligt een berg die te beklimmen is. Er staat een bordje bij dat je tickets met halen in een cafetje (http://www.adventuregjogv.fo/). Op dit vroege tijdstip is dit nog dicht dus gaan we vast omhoog. Onderweg begint er mist uit zee op te komen. We kunnen nog net wat foto's van stoere vogels op de rotsen maken voordat we geen hand voor ogen meer zien. Dit duurt gelukkig niet lang waarna we nog een kleins tukje verder klimmen en op de top zijn.We gaan weer naar beneden in de half mist en naar de auto.
In de mistflarden rijden we over de eilanden terug naar Torshavn. Voor Torshavn is een museum met openlucht deel over het leven op de Faraoer eilanden. Het openluchtdeel is erg leuk met karakteristieke grashuisjes en authentieke Faraoer eenden en kippen. Het museum zelf bevat weinig Faraoer cultuur: alles wat ze gebruikten en hadden aan interessante spullen waren aangespoeld in een fjord of gemaakt van aangespoelde spullen. Hierna nog even wat te lunchen gehaald in het 'grootste' winkelcentrum van de Faraoer en nog even Torshavn doorgelopen. Hier Eefje nog even op de foto gezet met een leuk schapenbeeld. Na alle schapen langs de wegen en op de wegen ga je toch aan ze hechten.
Redelijk op tijd rijden we naar de Smyrill. Hier hoeven we niet lang te wachten en in no time staan we op de boot.Vanavond is het Nederland-Argentinie die we leuk in de Viking Bar op de boot gaan kijken. We hebben een lekkere Green Island stout beer erbij en kijken leuk voetbal. De bar zit nokvol met vooral Duitsers die vooral voor Argentinie zijn maar het blijft 0-0.Ondertussen is het weer hier op de oceaan slechter geworden. Waarschijnlijk de nazucht van een orkaan op het caribische gebied. Dit vertelde ze op de Faraoer toen het weer daar veranderde.De zee wordt wilder en een goede nachtrust is lastig. De boot maakt redelijk veel lawaai en deint er lustig op los. Uiteindelijk zijn we zo moe dat we toch inslapen.
Na heerlijk lang te hebben geslapen en een lekker ontbijtje in onze hostel zijn we naar Fuglarfjordur gereden. Daar begon een wandeling de Sardid op.De hike begon steil een weiland omhoog wat een beetje onduidelijk was omdat er gewoon geen pad was. We waren natuurlijk een van de eerste touristen in het seizoen die deze wandeling gingen doen maar toch. Blijkbaar doen ze niet echt aan paden maar aan Cairns. Dit zijn bergjes stenen die je al van ver kunt zien staan (als je goed kijkt). Die markeren de route van je wandeling. Dit stond ook zo beschreven in onze wandeling. Ze hebben meestal ook allemaal een eigen naam. Tussen de schapen op de steile helling omhoog naar de eerste Cairn die we al snel zagen. Het was nog droog maar wel koud en het waaide flink. Hier en daar was iets van een pad te zien (of was het een schapen trail) en we gingen gestaag omhoog. Van Cairn naar cairn kwamen lekker in onze hike en uiteindelijk op de top van de Sardid. Toch best snel gegaan en ondertussen zagen we maar heel af toe nog wat van de omgeving want de wolken waren nu erg laag en om ons heen. Ook begon het te regenen op de weg terug dus uiteindeijk ook natte broeken.De weg omlaag ging voorspoedig en best vroeg waren we al weer terug bij de tourist information.
Na al deze commotie in de vroege morgen waren we dan toch in Torshavn, de hoofdstad van de Faraoer.We hebben een ontbijtvoucher in een luxe hotel in Torshavn waar we lekker uitgebreid gaan brekken. Daarna lekker de stad in en naar de Tourist Information. We boeken een birdcliff toer met een bootje vanuit Vestmanna dat vandaag om 17 u afvaart. Het is nu nog mooi weer en aangezien het bijna altijd regent op de Faraoer moet je die kans niet laten schieten. Torshavn is niet echt groot en we kopen nog wat kaarten en stoere Faraoer postzegels die mooi op de bus gaan.
Als we Gjogv naderen ziet het er gelijk super uit. Heel mooi uitzicht op een baai, leuke hostel met grasdak en een hele aardige man die ons verwelkomt.We installeren ons op onze kamer en banjeren in het zonnetje met lekker zoete chocolade halve manen (broodjes) naar het water waar allerlei leuke vogels rondvliegen.Als de zon even weg is merk je gelijk dat het maar een graad of tien is hier. Best frisjes dus. Op tijd gaan we naar Vestmanna voor onze bird cliff boottour. In Vestmanna is een touristinformation/restaaurant/shop/boottourbureau en nog een boottour gebeuren en wat huizen en dat lijkt het wel te zijn.Om vijf uur gaan we het booje in en we zijn de enige die nog met de boot meegaan op dit tijdstip, romantisch met zijn tweetjes. De 'kapitein' van het bootje is een oud mannetje en hij bekijkt de concurrerende boottouronderneming met een verrekijker. Die hebben een nieuwere boot en meer passagiers lijkt het. Wij zijn blij met dit authentieke bootje en onze 'kapitein'.De tocht is heel gaaf. We gaan langs de rotsen richting de oceaan. Overal vliegen allerlei meeuwen en andere zeevogels. De rotsen zitten er helemaal vol mee. Het zeevogelleven bloeit hier optimaal. Ons mannetje verteld allerlei verhalen over hoe in 1930 er gejaagd werd op de 'puffins'. Dat er toen wel 5600 gevangen werden op een dag. Dat ze met netten de vogels een grot injoegen en met een vette buit naar huis gingen. Hij vertelde ook over hoe ze vroeger aan land gingen en waar om eieren te rapen van de guillemots. Ze hadden dagen dat ze er wel 1000 hadden! Ook nog verhalen over hoe kettingen op cliffen bevestigd werden om daar te komen en naar eieren te zoeken. Degene die op de moeilijkste cliff een ketting bevestigde kreeg dan het beste schaap van het dorp. Ook de mannen van Vestmanna waren volgens hem een speciaal soort. Zijn waren het die al die moeilijke dingen deden en grote vangsten hadden. Ze hadden ook het alleenrecht op allerlei gebieden om te jagen.Nu zijn er maar heel weinig 'puffins' meer en zijn er wel nog wat guillemots dus maar goed dat er niet meer op gejaagd wordt als vroeger.
Leuk detail is dat op de enorm steile cliffen ook gras groeide en je hier en daar een schaap zag grazen op deze onmogelijke plaatsen. Het mannetje vertelde bij elke cliff hoe hoog hij was en hoeveel schapen er op liepen. Soms op een klif maar 1 schaap :)Na ruim 2 uur rondgevaren te hebben (ook nog door mooie uitgesleten grotten) waren we terug en redelijk verkleumd.In het restaurant in Vestmanna in de haven was het niet druk. 2 tafels waren bezet en het restaurant zag er ook vrij nieuw uit. We werden keurig bedient, de serveerster kwam direct de kaart vertalen en wij namen een groentesoep en de vis van de dag.Deze waren allebei echt ontzettend lekker. Heerlijk sappige zalm met een krokant zoutlaagje en een citroen/kruidig sausje. Echt heel erg lekker allemaal.Maar ook behoorlijk prijzig. Helemaal opgewarmd en volgegeten zijn we weer terug naar Gjogv gereden en op onze kamer lekker een Deense Carlsberg naar binnen gegooid om de lange dag af te sluiten.

Op ons gemakje pakken we alles in en doen we een laatste ontbijt. We ontdekken net op tijd dat in die decoratieve rieten mand lekkere warme broodjes zitten. Verder zitten er alleen chagrijnige stellen van middelbare leeftijd te ontbijten; daar doen wij niet aan mee. Na het ontbijt maakt Eef nog wat afscheidsfoto's en checken we uit.
Om een uur of 5 gaan we rijden naar Hanstholm, het is een prachtige heuvelige route met grazige weiden en hyggelige koeien, afentoe vangen we een glimp op van de limfjorden. Bij de haven van hanstholm aangekomen is er eerst een onduidelijk probleem met onze tickets... We moeten ons melden bij het gebouw van Smyril en daar haalt een meisje alsnog onze tickets uit de computer. Dan begint het lange wachten.. Om ongeveer half negen mogen we op de boot. Onze kamer is heel mooi en licht en nieuw en we hebben een tv en een broekenpers! Heel belangrijk! En de douche heeft een thermostaatkraan en is heerlijk. De boot is veel nieuwer en luxer en groter dan die waarmee we naar Schotland zijn gevaren. We drinken een biertje en doen een knaagje en gaan dan lekker slapen. Het is een vrij rustige nacht, weinig deining of geluiden van de motor
Na het ontbijt richting Blokhus dat er rustig bijligt als wij er om een uur of half tien aankomen. Het is ook nog bewolkt dus gaan we lekker strandwandelen en jutteren er flink op los. Eef vindt allerlei leuke grote krabbepoten en een steen met een gat erin! Dat brengt geluk natuurlijk. De steen is net zo leuk als het geld hier want in een aantal muntjes zit ook een gat.
Tegen 4-en hebben we er genoeg van en gaan naar een viking begraafplaats bij Aalborg. Deze is leuk met veel stoere stenen en gezellige schapen die er los tussendoor lopen. Heel erg goede viking sfeer! :)Daarna gaan de stad in om nog even wat winkels in en uit te banjeren. Toch even kijken of de H&M hier heel anders is als in Nederland. Hier is die namelijk ooit begonnen. Maar dat valt mee (of eigenlijk tegen). Ze hebben wel allerlei leuk design kitchenalia voor echte designprijzen dus het blijft bij kijken.
En jawel tegen een uur of vier de afslag voor ons Slot Vraa!! We rijden wat rotondes over en nemen een afslag te vroeg maar de TomTom geeft aan dat het zo ook kan. Ineens moeten we linksaf waarnaa na 600 meter onze bestemming bereikt moet zijn. Maar...dit is een karrespoor langs een weiland! Hoe kan dat nou kloppen?? Toch lijkt het een weg en we sturen Bensje eroverheen. Heel voorzichtig doorrijdend komen we inderdaad op een grindweg uit waar ons slot Vraa ligt! Overijverige lui hoor bij TomTom die dit als weg aangeven.