Huwelijksreis dag 13: Pufffff....

's Morgens wordt Tom wakker van een raar geluid. Puff....puffff...puf.... Het is de Eef die nog nadroomt van Puffins die vandaag op het programma staan. Ontbijtje erin en op naar de puffinrots. Dyrholeay is ongeveer 3 km voor Vik. De zijweg van de 1 is in het begin wel aardig (gravel met wat kuiltjes) maar wordt verderop te gek. Hij gaat vrij steil omhoog met flinke kuilen en grote stenen. We parkeren op het punt waar het te gek wordt net voor de Kria-broedplek.
We gaan te voet verder naar boven. Langs de Kria's die echt met veel aan het broeden zijn en met zijn allen ons schijn-aanvallen proberen te verkopen. Met de monopod stok weren we ze af en ongeschonden klimmen we naar boven.
Boven aangekomen is er ook net een bus aangekomen (jeepbus achtige die wel omhoog kunnen). Gelukkig zijn er niet tien bussen toeristen dus is het nog lekker rustig. Het lijkt even of er geen puffins te zien zijn! Shock! Maar dat zien we ze vliegen en ook op de rosten zitten. Eefje gaat helemaal los met de telelens. Toch zitten de puffins nog vrij ver weg, maar we hebben leuke plaatjes.


Na deze enerverende ochtend wandelen we weer naar de auto.
De volgende afslag (nog steeds voor Vik) leidt ons naar het ijslandse strand. We worden meegerend door een leuke border collie. HElemaal enthousiast hijgend wacht hij ons op als we uitstappen en wil lekker geaaid worden. Hij gaat lekker op Eefje haar voeten zitten. Hij heeft het naar zijn zin.
We lopen naar het strand dat helemaal zwart is. Zo zijn de ijslandse stranden. Zwart zand, kiezels en rotsen. Een heel ruig en gaaf strand. De rotsten hier zijn onder andere van basalt en hebben hele gave pilaren structuren. De golven zijn hier behoorlijk dus die gaan ook op de foto. Het strand struinen we door op stoere stenen. We gaan met een halve auto vol stenen terug waarschijnlijk.






Dan is het zo ver de lang verwachte Vik Woollens komen er aan. In Vik halen we bij de supermarkt broodjes voor de lunch en daarna de Vik Woollens binnen. Het is geweldig....eris veel van wol. Ijslandse wol natuurlijk. Eefje vindt haar ijsland souvenir in de vorm van een stoere ijslandwollen muts. Die blijkt later deze dag al prima van pas te komen!

Na dit hoogtepunt gaan we door, de dag is nog lang niet ten einde.
We rijden langs de jokuls over spoelzandvlaktes. Hier en daar zijn ze begroeid met aggressieve Lupine planten. Ze staan dreigend dicht, paars te zijn langs de weg. De rest van de zandvlaktes zijn net woestijn. Het is ruim 100 km alleen maar zandvlakte. Een grote zwarte woestijn. Er wordt ook druk geveegd op de weg om hem zandvrij te houden. En inderdaad ligt er hier en daar flink wat zand van een zandstorm die hier regelmatig woedt.
We lunchen tegen 2-en in de woestijn bij een parkeerplaats met allemaal steenmannetjes. Dit zijn ontzettend veel bergjes van stenen. Heel leuk in het midden van de woestijn zitten wij tussen de mannetjes te lunchen.

Door naar het volgende doel. De Skaftafellsjokul is de gletsjer van hoogste berg van ijsland. De Skaftafell is 2119 m hoog en de geltsjer is een nationaal park. Hier is het allemaal wat minder ruig dan de gletsjer gister maar zeker zo leuk. Een leuke wandeling naar de voet van de Gletsjer waar we ons eerste Gletsjerijs vast houden en op de foto zetten. Hier drijven al wat ijsplaten rond. Een voorproefje voor onze volgende stop. We wandelen weer terug naar de auto met leuke stenen eieren in onze zakken.

Doorrijden weer naar het Jokulssarlon. Dit is echt heel indrukwekkend. Het is een meer aan de voet van de gletsjer en helemaal vol met ijsbrokken. Allemaal ijsbergen eigenlijk. Ook hier geldt dat ze maar voor een tiende deel boven het water uitsteken. We dachten er paar te zien te krijgen, maar dit is een hele bak vol. Het waait er flink en het is ook behoorlijk koud. Eef heeft haar nieuwe ijslandswollen muts op en Tom heeft zijn Faraoer Sirri muts op . Wij hebben het lekker. Om het ijsfestijn compleet te maken, zwemmen er ook nog zeehonden tussen het ijs rond. Ze zijn lekker aan het dobberen en spelen. Ook hier weer heerlijk foto's maken. Je kan hier foto's blijven maken en uiteindelijk half bevroren rollen we de auto in.

Het is al laat en we gaan naar onze overnachting in Nesjaverfi. Weer een Edda hotel. Hier zou het visbuffet beroemd zijn, nou dat kennen we nu wel. Die beroemde prijzen gaan ook hier op. Het is wel een van de mooiere Edda's tot nu toe (van binnen). Lekker ruime kamer, lekker even bijkomen. We rijden een beetje doelloos Hofn door. Uiteindelijk belanden we in de Vikin. Hier zit een bus Engelse of Amerikaanse bejaarden aan een buffet. Bijna rennen we gillend weg maar het blijkt dat je gewoon van de kaart kan eten en dat zijn dat buffet besteld hadden.
We bestellen lekker fish and chips. Het eten komt snel en ziet er super uit. Het is ook super! We zitten heerlijk te smullen voor een schijntje van het geld van het Edda buffet. Weten we dat ook weer.
Terug naar Nesjaverfi rollen we de Edda weer in. We lezen nog wat en zijn helemaal uitgeteld van deze drukke, maar o zo gave dag.