Dag 13: Bryce Canyon

Het was koud vannacht! Volgens het visitor centre van Bryce Canyon National Park was het vannacht 24 F (ongeveer -12 graden C). Fixe vorst dus! Bij de camping stond ook aangegeven dat we de water hookup ‘s nachts niet aan moesten sluiten. We hadden wel de afvoer aangesloten. Toen we deze morgen naar onze hike wilden gaan rijden moest deze los. Dat ging op zich wel alleen het schuifje om de afvoer af te sluiten zat vast gevroren. Nu was die tank toch leeg (vanwege de hookup), maar toch. Na een stukje rijden en parkeren bij het beginpunt van de hike van vandaag nog eens geprobeerd. Toen ging ie wel dicht.
Maar goed wakker geworden in een ijskoude camper, dus eerst de verwarming aan! Toen alles een beetje warm was zijn we uit bed gerold om de ontbijten.
We wilden op tijd beginnen aan onze stoere wandeling van vandaag dus snel ontbeten en tassen klaar gemaakt voor de hike (boterhammen, granola bars, Ranchand Trail mix, liters water en sap, fruit).
Uiteindelijk tegen 9 uur parkeren we bij het Sunrise Point. We gaan een 8-je wandelen door de Canyon. We beginnen bij het trail dat naar Queens Garden gaat. Vervolgens pakken we een verbindingspad naar de Peek-A-Boo Trail. Dat is een loop die we lopen en vervolgens lopen we via de linkertak van de Navajo trail omhoog naar Sunset Point waar we langs de rim terug naar Sunrise Point kunnen lopen.

Naar Queens Garden gaat het pad naar beneden. Het is heel gaaf om nu tussen de Hoodoo’s te lopen. Alle kleuren en vormen die je van boven ziet, zijn nu weer heel anders. Van dichtbij zijn de torens veel grilliger en imposanter. Van bovenaf ziet het er een beetje uit als een suikertaart.
Het is windstil in tegenstelling tot gisteren toen we bijna van Rim af werden geblazen en het gewoon echt koud was. Nu is het een strak blauwe lucht met zon en lekker fris. Heerlijk weer om te wandelen. Het is ook nog enorm rustig op de trail. Gisteren leek het veel drukker in het park dan nu, maar het is nog vroeg.
Zoals gezegd was het deel door Queens Garden erg gaaf en komen we al snel (omdat het lekker omlaag gaat) bij onze connectie naar de Peek-A-Boo trail. Hier lopen we al snel meer tussen de bossen. Echte bomen om ons heen en zijn er ook nog behoorlijk wat patches sneeuw. Erg gaaf en weer een heel andere omgeving als dat we hadden gehad. De afwisseling houdt maar niet op! :

We beginnen de Peek-A-Boo trail en hier gaat het flink omhoog. Omdat we nog steeds flink hoog zitten (8000 ft, ongeveer 2500-3000 meter) gaat dat gelijk zwaar. Als je eenmaal een tijdje aan het klimmen en lopen bent op deze hoogte gaat het steeds beter overigens. We komen weer tussen de Hoodoo’s en het pad kronkelt echt continu om een Hoodoo heen, dan weer met een tunnel erdoorheen, het is echt heel spectaculair. Onderweg komen we heel af en toe iemand tegen. Halverwege zit er een vrouw uit de rusten net van het pad die Peek-A-Boo roept! Hilarisch natuurlijk op dit pad.
We zien best veel vogels onderweg en zien onder andere een specht en waarschijnlijk een “nuthatch” die een nestje in een boom-hol aan het maken is.
Uiteindelijk tegen de middag zijn we de Peek-A-Boo loop rond en nemen we de Navajo trail omhoog. Het gaat langs de Wall Street. Dit is een hele steile klim over een pad met heel veel kleine haarspeldjes omhoog gaat. Het pad loopt tussen twee enorme Hoodoo’s door en levert weer mooie plaatjes op. Dit trail is gelijk dichter bij de Rim en er is gelijk veel meer publiek die hier even kijkje komt nemen. Er komen nog net geen toeristen op slippers met een dun T-shirtje naar beneden maar het scheelt niet veel.
Op een stuk licht ook nog flink wat ijs en sneeuw. Met goede wandelschoen gaat dit best als je voorzichtig doet. Alleen er is een groep Indiërs die naar beneden komt glibberen die dit heel eng vinden. Echt leuk om te zien hoe een paar grote volwassen kerels hand in hand naar beneden glibberen en verschrikte kreten uitstotend het sneeuwstuk uiteindelijk toch overwinnen. :P
Het is een uur of 1 als we onze 8 rond zijn. Volgens de beschrijving duurt dit stuk 4-6 uur. Dus onze 4 uur is netjes. We zitten er lekker in dat hike-en! :)

We gaan naar de General Store om ons te trakteren op een lekkere koffie en een double chocolate muffin. Eef scoort een leuk Bryce Canyon shirt. Als favoriete park moet je toch een beetje leuke souvenir hebben natuurlijk!
Het zit hier ook weer helemaal vol met leuke birds en Eef is helemaal in haar element met het bird spotten.
Na de lekker koffie met muffin springen we weer in de RV en rijden we naar het Visitor Centre aan het begin van het park. Het is een heel leuk centrum met een mooi museum en leuke souvenirs. Hier vinden we een heel gaaf vogelboek dat natuurlijk mee moet. Meteen kunnen we alle vogels die we ondertussen gespot hebben opzoeken.
Na al dit leuks gaan we weer het park uit en gaan vast tanken zodat we voor morgen helemaal klaar zijn. De leuke authentieke shopjes waar gisteren geen stroom was, zijn nu open dus we nemen een kijkje. De Rock-shop is erg leuk met een gigantische hoeveelheid aan interessant gesteente wat te koop is. Het is vooral leuk om te kijken want als je die mineralen nu niet zelf gevonden hebt, is het toch een beetje suf om ze te kopen en mee te nemen. In de Rock shop is een oudere kerel gelijk geïnteresseerd in waar we vandaan komen. Hij heeft een klein tentoonstellinkje in de winkel van oude speerpunten en potscherven waar ie graag wat over verteld, wederom leuk.
Nu terug naar de camping, want we willen vroeg eten. We zitten nog even lekker in het zonnetje voor de camper en er komen leuke nieuwsgierige Stellers Jay’s een kijkje nemen. Met ons vogelboek weten we nu elke vogel perfect te identificeren. We hebben er vandaag stiekem best veel gezien.

Vanavond maar eens kijken naar de zonsondergang in Bryce Canyon. Tegen 7-en rijden we naar het park en nu kan je gewoon doorrijden. We hoeven onze pas niet meer te laten zien (na 6-en is het blijkbaar vrij toegankelijk?). We zien hier een daar auto’s stil staan en zien dat er allemaal herten rondlopen. Nu het schemerig is, komen ze natuurlijk te voorschijn. Ze staan lekker te grazen en zijn helemaal niet schuw. Leuk!
We parkeren weer bij ons vertrouwde punt: Sunrise point. Ondanks de naam Sunrise en Sunset point maakt het niet uit waar je heen gaat want de hele canyon ligt op het oosten. De zon staat al laag (volgens het visitor centre is de zon om 8:14 onder hier). Het ziet er wel leuk uit maar de rim maak een grote schaduw de canyon in. We lopen van Sunrise naar Sunset point en maken wat foto’s. Het is eigenlijk nog steeds best rustig en lekker windstil. Heerlijke avondwandeling zo langs de canyon. De views blijven spectaculair maar specifiek voor de zonsondergang hoef je dit niet te doen.
Terug bij de RV rijden we langzaam weg en zien echt overal herten tussen de bomen. Er steekt een groot hert de weg over voor ons! Spectaculair hoor met al die herten om je heen. We stoppen natuurlijk ook nog even om wat herten op de foto te zetten. Onderweg het park uit zien we groepjes herten her en der verspreid langs de weg staan. Buiten het park mag je harder rijden en net als er een bord staat dat je uit moet kijken voor herten staat er een hele grote groep vlak langs de weg om bijna over te steken! Dat ging dus net goed. We konden afremmen en de herten schrokken zelf ook waardoor ze weer terug gingen. Door die herten is het nu helemaal een gaaf park.
We zetten de RV lekker op zijn plek en gaan aan de thee met Oreo koekjes!


Woord van de dag: Big Rig. Dat zijn de grote camperbussen van 40 ft en langer. Die zijn er echt ontzettend veel. Bij veel RV parks staat ook vaak: Big Rigs welcome. Ook hier bij Ruby’s Inn staat het groot aangegeven. Small RV’s (ongeveer 30 ft) en very little RV’s zoals de onze passen altijd wel!

Vooroordeel ontkracht: Amerikanen kennen alleen Amsterdam als je zegt dat je uit The Netherlands komt. We hebben al een aantal keren gehad dat ze naast Amsterdam ook Rotterdam kenden en zelfs een enkeling die Bergen op Zoom kende!

Vooroordeel bevestigd: Als je zegt dat je Nederlander bent, vragen Amerikanen gelijk of je uit Amsterdam komt. Ondanks dat ze meer kennen dan Amsterdam is dat wel het eerste waar ze naar vragen.