We zijn dus lekker vroeg wakker en ontbijten buiten met een bagel (wannabagel ipv winnebago!) de oploskoffie is helaas niet echt drinkbaar. Bij de campingwinkel checken we uit en we kopen er een nieuwe batterij voor de detector en chemicaliën voor in ons toilet.
Dan rijden we het terrein af naar de Trotters RV, het bedrijfje wat misschien ons kapotte dak kan fixen. We komen terecht in iets wat het midden houdt tussen orange county choppers en die ludolfs. Er is een hippe jonge kerel met veel piercings en tattoes die even met een trapje ons dak opgaat, een oude opa met lange grijze baard die verhalen verteld over toen hij ooit in Nederland was.. en bergen, bergen met camperonderdelen ..... een erg leuke ervaring eigenlijk! Voor een luttele 30 dollar is ons dak weer heel, nou geen geld eigenlijk voor zo’n leuke attractie :-)
Het blijft lastig, rijden met een volgeladen RV, dit keer alles goed vastgezet, geen losliggende dingen meer, zelfs onze rugzakken gewoon vastgesnoerd in de gordels gezet.... maar bij een oprit op de snelweg nemen we een bocht blijkbaar iets te hard en schiet de deur van de koelkast open en rollen alle flessen over de vloer: oeps!
Leermoment: niet 4 2-literflessen in het rekje leggen, want as dat gewicht tegen je deur aan smakt gaat ie open.
We stoppen een keer bij Seligman, er is een leuk souvenirshopje waar Eefje een fleurige Ocarina koopt en we even koffie drinken. Er zijn enorme vrachtwagens, die zijn een beetje eng. Vooral omdat ze ons steeds inhalen op de snelweg.
We rijden door grote kale vlaktes met hier en daar bomen. Het doet vreemd genoeg denken aan IJsland. Dorpjes op de kaart blijken een verzameling barakken te zijn waarvan het sociale leven zich concentreert rond 1 benzinepomp. ook het landschap doet IJslands aan, behalve dan dat we wel bomen zien af en toe.
Het waait echt enorm hard, wat het rijden nog een beetje enger maakt, soms lijkt het alsof we van de weg afgeblazen gaan worden (maar met die voorraad blikken bonen van ons gebeurd dat vast niet snel)
We tanken voor het eerst (spannend!)
Bij Tusayan stoppen we bij een pizzatent (we cook pizza!) en eten een heerlijke veggie calzone die we gewoon met z’n 2-en mogen delen, we krijgen 2 borden en 2 schaaltjes saus, hmmmm zelfs in Italië krijg je ze niet zo lekker of in elk geval niet voor die prijs!
Vlak na Tusayan rijden we het nationaal park van de grand canyon binnen. We kopen daar een pas waarmee je een jaar lang alle nationale parken in mag. Dan rijden we naar de camping. De South Rim van de grand canyon ligt op 2300 m hoogte, het is hier dus behoorlijk koud! De camping is helemaal vol, gelukkig maar dat we een plek gereserveerd hebben. “Vol” is een relatief begrip voor deze camping. De plaatsen zijn zo ruim dat we onze buren maar amper kunnen zien! We hebben een eigen stuk bos zo’n beetje met een barbecue en picknicktafel. Er zitten hele grote raven op ons stuk die leuke geluiden maken en ik heb ik een hele aparte blauwe vogel gezien met een rood befje. We lopen naar de marketplace waar we pinnen en ansichtkaarten kopen, dan lopen we naar de boekwinkel waar we een beschrijving van de Bright Angel Trail kopen. Dan gaan we eindelijk naar de Rim en wat is het imposant en prachtig en mooi, maar wat is het ook enorm winderig en stijl en eng! Tom maakt de meeste foto’s vanaf de rand, want eefje durft niet zo goed, terwijl op zich bij haar de kans dat ze over de rand waait toch een stuk kleiner is. We lopen een heel eind langs de Rim van Mathers point naar Yavapai point waar een leuk museumpje is. Dan zijn we echt moe en hebben we het echt koud en nemen we de gratis shuttlebus terug naar de camping. Het park is echt groot, je hebt die shuttlebus echt nodig want het is echt te ver (en niet leuk) om van de camping helemaal naar de Rim te lopen.
Als we thuis zijn snacken we nootje met corona. Dan gaan we kijken bij de douches, het is een eind lopen door de snijdende wind. Als we er zijn blijkt dat ze 2$ pp zijn en wij hadden alleen wat klein muntgeld bij ons. Omdat we geen zin hadden nogeens op-en-neer te gaan, douchen we in de camper. Dat gaat best goed eigenlijk! Dan koken we een bonenprut met een soort van gele pompen die we ook weer eten in een tortilla, erg lekker!
‘s avonds en ‘s nachts is het wel heel koud en we kunnen niet stoken omdat we geen hookup hebben dus, dicht tegen elkaar aan kruipen en genieten van de extra dekens!
Vooroordeel ontkracht: Amerikanen halen nooit in de op de snelweg, nou dat doen ze dus wel, zelfs dikke vrachtwagens scheuren ons voorbij.
Vooroordeel bevestigt: in Amerika heb je alleen maar enorm dikke vrachtwagens met chromen uitlaten aan weerskanten van de kabine
Woord van de dag: shoulderworks -> bermwerkzaamheden, als die er zijn worden de verkeersboetes verdubbeld staat er op de bordjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten