We zijn begonnen met een leuke hike bij de Windows section. We parkeren de RV op een bijna lege parkingspace en gaan op pad.
Onze leuke eerste arches in Arches National Park! Je wandelde hier naar een dubbele arch die zo vroeg in de ochtend nog eigenlijk niet lekker in het zonnetje lag. Maar je kon de “primitive trail” verder lopen en dan kwam je ook aan de andere kant, die wel in de zon lag! Veel beter voor foto’s natuurlijk! Dus dat doen we lekker. Beetje door het zand banjeren en genieten van weer een heel ander landschap dan Canyonlands.
Het is weer strakblauwe lucht en de rode arches steken mooi fotogeniek af.
Bij deze parkeerplaats kun je ook naar de Double Arch lopen.
Ook heel imposante dubbele bogen. Bij beide arches komen we een Amerikaans echtpaar tegen waar we nog even mee babbelen dat het er allemaal zo mooi uit ziet.
Terug bij de RV na een uurtje komen we het Duits-Nederlandse stel tegen die we ook op de primitive campground van Monument Valley hebben gesproken. Ook zij waren al vroeg bij het park in de hoop op een plekje op de campground, maar ook zij waren al te laat.
Onze volgende stop wordt de Delicate Arch. Dit is het symbool van Arches N.P., een hele beroemde boog. Eerst gaan we een viewpoint bekijken (north window). Hierbij kun je niet bij de boog komen maar heb je van afstand wel een mooi uitzicht op de Delicate Arch. Ook dit is weer een hele leuke wandeling en we komen het Amerikaanse echtpaar weer tegen die ons vertellen waar het pad verder loopt en dat het hele mooie plaatjes oplevert.
Inderdaad het is toch nog best wat klimmen en over een lang stuk slickrock darren, maar dan heb je ook wat. De Arch ligt nog wel ver weg, dus we moeten er heen!
Even verderop kunnen we de RV parkeren bij de trail die naar de Delicate Arch leidt. Dit is een kleine 5 km en is eigenlijk prima te doen. Het stijgt wel een kleine 200m. maar dat is geen probleem want de Arch is ook weer erg gaaf.
We beginnen bij een paar Petroglyps die door de indianen in de rotsen zijn uitgehakt.
Vervolgens gaan we over enorme vlakten van slickrock.
Het laatste deel gaat langs een richel met een relatief kleine afgrond (alles is ook zo groot) en dan ineens ga je een rots om en zie je de Delicate Arch! Hij is gaaf. Het is er best druk. Bij aankomst op een afstandje is een soort natuurlijke stenen rand waar een hoop mensen op zitten. Er is ook een schoolreis van een Amish(?) school en wat Amerikanen met kids. De kinderen willen naar de arch, die toch op een flink hellend ligt met daarachter een echte afgrond! De moeders geloven het wel en de vaders moeten mee, maar die willen eigenlijk ook niet :)
Van het Amish schoolreisje vragen 2 meisjes waar we vandaan komen. Ze konden wel een beetje horen dat we een “Dutch”-achtige taal spraken, die ze toch niet konden verstaan. Zelf spraken ze Pennsylvanian Dutch en dat lijkt eigenlijk meer op Duits.
Uiteindelijk loopt Tom nog naar de Arch om foto’s te maken en is het hellend vlak niet zo eng, maar de achtergrond achter de Arch des te meer.
We picniccen met uitzicht op de Delicate Arch in het zonnetje. We hebben een of ander Jalapeno-kaas-brood mee met peper-jack-kaas plakken. De trip zou een kleine 2 uur duren maar we zijn met uitgebreide lunch en foto sessie in minder dan anderhalf uur weer bij de auto.
Onderweg naar beneden spreken we nog een van de moeders, die bij de groep kinderen rond de Arch hoorde. Zoals alle Amerikanen vraagt ze waar we vandaan komen. Ze blijkt vrienden in Bergen op Zoom te hebben die ze wel eens bezocht hebben. Dat zij en de kinderen nu vakantie hebben komt vanwege het feit dat ze uit de bergen komen. Ze wonen en werken in een wintersport stadje in Colorado. Omdat iedereen werkt als de rest van Amerika daar op vakantie is, hebben ze een soort late spring break.
De Delicate Arch is een succes, op naar de volgende Arch!
Helemaal aan het eind van de park road ligt The Devils Garden. We hebben nog wel trek in een mini hike. De Landscape Arch, daar gaan we heen. Het hele Devils Garden Trail zou ruim 2 uur duren en aangezien het al een uur of 3 is, lijkt ons dat geen goed idee. We moeten straks ook nog het park uit en op zoek naar een camping omdat Arches vol zit.
Bij de ingang van Devils Garden komen we het Amerikaanse echtpaar weer tegen. Ze hebben de Arch al voor ons bezocht, dan hoeven we er niet meer heen! :) De Landscape Arch zou erg gaaf zijn en we moeten er echt heen. Echt leuk dat iedereen zo snel een praatje maakt en het ook leuk vindt ervaringen van een stukje park uit te wisselen.
Zowel in Canyonlands als hier zie je bij elke trail die je gaat lopen een rij borden met waarschuwingen voor voldoende water mee te nemen, zonnebrand niet te vergeten en altijd je zonnebril en hoed op te hebben. Daarnaast staat er ook een bord over levende zwarte schimmels. We hebben het nu al zo veel gezien dat ie ook op de foto mag. We hebben ook een foto van de echte schimmels maar dat is toch minder spectaculair.
Het grappige is dat The Devils Garden weer heel anders van opzet is qua rots, steen en vorm. Hier zijn er heel veel Arches in wording (proces van 1000-en jaren weliswaar, maar toch). Het pad naar de Landscape Arch wordt deels opnieuw gevuld. Er zitten flinke gaten in die weer met zand en gravel opgevuld worden. Er is een groepje mensen bezig dit vol te scheppen in de brandende zon. Lekker werk! Het stoft ook nog eens gigantisch!
De Landscape Arch is niet ver weg. Hij is groot die arch en ook stoer. Er staan wat dikke Amerikanen met statieven in het wilde weg te klikken. Allerlei filters te wisselen en maar door te gaan? Geen idee waarom, een paar plaatjes en je hebt hem er echt wel op staan.
We staat ook nog een Amerikaanse kerel (wederom goed gevuld met wandelstok ter ondersteuning) grappen te maken terwijl hij van zijn vrouw op de foto moet. Hij verkondigd luid aan ons dat ie enorm A.B. heeft??? Bulderend van het lachen roept hij dat het “gigantic Ass Burn” is....dusss.....het is op zich wel lachen, want zijn vrouw roept daarna heel hard dat niemand daar toch interesse in heeft en wat wij daar mee moeten... :)
Op de terugweg komen we het Duits-NL-stel weer tegen. Zij vertellen dat het rijden naar Green River (wat we net bedacht hadden om te gaan doen) wel zeker 2 uur rijden zou zijn! Wij hadden net op de kaart gekeken een bedacht dat het ruim een uur zou zijn. Hmmmm. Maar aan de andere kant die Duitser heeft een zo grote RV, dat ie altijd wel lang onderweg moet zijn :)
We gaan terug naar de RV en rijden langzaam het park uit. We stoppen nog even bij de Balancing Rock omdat Tom toch graag een foto er van wil maken. Hij is toch best gaaf en had je gewoon niet willen missen! Helemaal omdat je alleen maar even stil hoeft te staan en naast je voertuig te klikken.
Ons besluit om naar Green River te gaan staat vast. De TomTom vertelt dat het een uurtje rijden is, dus onwards!
Na een 15 mijl komen we op de interstate 70 uit. Dit zou een van de meest uitgestorven interstates zijn. Inderdaad als we er op rijden valt op dat het hier veel rustiger is dan op de wegen die we rond Moab gehad hebben. De speed limit op de interstate is 75 mijl per uur. Maar het waait nogal waardoor 60 eigenlijk hard zat is. Volgens de radio is het ook zo dat eind van de middag er flinke gusts of wind zijn. Dat is de afgelopen dagen al zo. Dan ‘s nachts wordt het weer rustiger en de volgende ochtend is het windstil totdat einde van de dag de wind weer aan begint te trekken. Ofwel hiken in de morgen om niet van enge richels afgeblazen te worden!
Na een uurtje zijn we bij Green River en zoeken we de KOA camping op. Niet moeilijk te vinden, alles staat keurig aangegeven. Green River is echt een doortrek dorpje met alleen motels en fast food ketens. De dame bij de KOA is heel enthousiast over Green River. Naast hele verhalen over onze namen en een plaatsje zoeken (de camping is leeg op 1 plek na!!!), prijst ze elk lokaal tentje nog eens aan. Bij restaurant zus en zo, krijgen we 10 % korting als we zeggen dat we van de KOA komen, bij de Melon Vine Foods kunnen we boodschappen doen, het gaat maar door! ‘s morgens heeft ze koffie en thee gratis met iets lekkers. Dat is elke dag een verassing :) We krijgen stapels folders mee (waarvan!! en we willen alleen maar die camper neergooien en met de benen omhoog bijkomen van de drukke Arches dag!). De mooiste folder is wel die van Green River zelf met de slogan: Green River, Center of Eastern Utah! Geweldig toch!
Bij deze nog wat extra promotie voor Green River, want het is echt leuk. Het heeft zelfs een museum! Wij staan nu heel ontspannen op de camping, hebben lekker gegeten en maken gebruik van wederom gratis wifi internet om een blogpost te doen.
Nog een tip voor de Green River: birding! Het is er vol met birds. Ze zitten zelfs nieuwsgierig voor het raam van de camper naar binnen te kijken. Eef sluipt nu over het campingterrein om bird pics te schieten. Het zijn echt veel verschillende soorten.
Woord van de dag: A.B. (Ass Burn) moeten nog opzoeken wat het precies is, maar zal wel iets met spierpijn te maken hebben of met een of andere Rash.
Vooroordeel ontkracht: In het zuiden zijn de Amerikanen Bush aanhangers. De volgende bumpersticker kwamen we tegen: My Border Collie is smarter then our president!
1 opmerking:
Die natuur daar is wel even een stukje mooier dan die in Nederland zeg:-) Heel stoer.
Een reactie posten