Dag 15 Zion

We hebben besloten dat we de trail naar Observation point willen gaan doen. Dat is een wandeling van 4-5 uur van 4 mijl heen en 4 mijl terug waarbij je 650 meter in hoogte klimt.
De populairste trail van Zion is Angels Landing, maar de laatste halve mijl van dat pad loop je om een ridge van een halve meter breed en aan weerskanten een “drop-off” van 800 foot. Er hangen wel kettingen, maar de praktijk leert dat voor Eefje deze kettingen altijd te laag hangen en ze er weinig aan heeft. Bovendien is de trail naar Observaton point langer en klim je ook een stuk hoger.. dus qua uithoudingsvermogen zwaarder maar een stukje minder eng. En wie weet ook rustiger!
We dachten dat het op zondag heel druk zou zijn, dus we wilden vroeg op pad. Helaas worden we toch pas om 8 u wakker natuurlijk... dus we gooien snel een bagel en een thee naar binnen en lopen naar het visitor centre waar we de shuttlebus pakken (heerlijk dat systeem met busjes, Winnie kan lekker op zn plekje blijven staan!)
Om 9 uur beginnen we aan de wandeling. Eerst een heel stuk zigzaggend omhoog over een breed pad wat bedekt is met een soort cementlaag (die is aangebracht ergens in 1975, wat op diverse plekken er door mensen in is geharkt) bovenaan de zigzag is een splitsing met de trail naar hidden canyon (die is een stuk korter en gaan we lekker niet doen) De andere mensen die met ons uit de bus stapten laten we al snel achter ons.
De trail gaat nu door de echo-canyon. We moeten een klein watertje oversteken en door een soort tunnel lopen.
Dan komt er een laag met geel zandsteen waar een pad ons langs omhoog zizagged. Dan volgt wit zandsteen, het pad wordt al ietsje smaller en je hebt een behoorlijk steile afgrond aan 1 kant. Uiteindelijk komt er rood zand en zijn we op ons hoogste punt. Dan is het nog 20 min vlak lopen tot we op de observation point zijn. vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de canyon en kijk je neer op Angels landing, pff wat een mietjes zeg, die Angels landing gaan doen, wij zijn veel hoger en veel stoerder!
Rare ervaring: 1 chinees zit er tai chi-achtige oefeningen te doen terwijl hij een potje thee kookt. Een ander aziatisch stel probeert “grappige” foto’s te maken van dat hij over de rand van de canyon bungelt (en hij klimt dus ook echt over de rand en houdt zich met zn handen aan de rand vast) Wat een ontzettend rare mensen heb je toch! In elk geval, wij maken netjes foto’s vanaf een respectabele afstand en eten er onze bammetjes.Foto’s makend en genietend van het uitzicht lopen we terug.


Als we bij het gele zandsteen zijn komen we een amerikaans stel tegen met 2 kleine kinderen. De man draagt een jongetje van 3 in zn armen en naast hem loopt een meisje van hard te huilen dat ze het zo eng vindt. Hun moeder loopt erachter op slippers, ze hebben 1 klein flesje water bij zich. Zucht, daar wordt ik nou zo boos van he, van die mensen die dat soort dingen zo onvoorbereid doen met zulke kleine kinderen en die helemaal niet weten waar ze aan beginnen. Eigenlijk had ik er iets van willen zeggen, maar dat doe je dan ook weer niet.. in plaats daar van loop ik me er de rest van de trail over op te winden. Als we een eindje verder dan ook nog een klein groen kinderjasje op het pad vinden en nog een eindje verder 2 rangers tegenkomen die het pad op snellen ben ik helemaal zeker dat er iets met die kinderen gebeurt moet zijn (maar je weet natuurlijk nooit, misschien was het wel een eekhoorn met verstopping).
We gaan met de shuttle naar de zion lodge waar we een groot softijsje halen en op het terrasje opeten. De meisjes achter de kassa zijn een beetje eigenaardig en spreken amper Engels (Vietnamees ofzo?) en ze geven de verkeerde ijsjes aan de verkeerde mensen waardoor het allemaal vreselijk lang duurt. Als we terug lopen naar de shuttle komen we 3 mensen tegen met wie we gisteren de ranger wandeling hebben gedaan. Het zijn een ouder echtpaar en een zus van de man. Ze staan ook bij ons op de camping, ze zijn met een kleine Volkswagen Westfalia bus en ze wonen vlakbij Las Vegas. Ze zijn heel aardig en willen vanalles weten over onze reis. Ze zijn zelf heel bereisd, de zus was vroeger stewardess en de vrouw heeft een jaar in Griekenland gewoond en het echtpaar heeft samen 3 maanden in hun volkswagenbusje door Alaska getrokken. Het blijkt dat ze vlak achter bij ons op de camping staan en we kunnen naar ze zwaaien vanuit ons raam :-)
Het is half 4, dus de vier is in het uur. We pakken onze gigantische flessen corona (0,8 l pp) uit de koelkast en de kaascrackers en gaan lekker in onze stoeltjes zitten voor de camper. Als het te warm wordt gaat Eefje afentoe pootjebaden in de rivier (koud water!) Eefje leest in haar nieuw gekochte boek van Tony Hillerman die detectives schrijft over het Navajo reservaat, waar we deze vakantie geweest zijn. Het gaat over een moord in het dorpje Mexican Hat, daar zijn we ook geweest, dus extra leuk! Om een uur of 7 gaan we douchen en kookt Tom tortellini in tomatensaus met vegetaische burgers, hmmm.
Dan is er om 9 u weer een lezing bij het amfitheater. Het gaat over de sterrenhemel, hoe de indianen in Zion de sterrenhemel gebruikten om iets te leten over de aarde (waar bevind ik me, welk jaargetijde is het) maar hoe nu soms ook andersom Zion gebruikt wordt om iets te leren over het heelal. Zo worden de zandsteen formaties in Zion bestudeerd door onderzoekers omdat ze erg lijken op formaties die op Mars gevonden zijn.
Weer een leuke lezing, maar ook weer erg koud!! Nog even koffie en dan alles bijbloggen en dan lekker naar bed!!.

vooroordeel verslagen: alle amerikanen zijn creationisten en de darwinisten zijn in de minderheid. Dat is dus niet waar, of ten minste in alle parken zijn informatieborden of tentoonstellinkjes en daar staat overal gewoon op dat de canyon zoveel miljoen aar geleden is ontstaan.. en dat er fossielen zijn van zoveel honderdduizend jaar oud. Er staat nergens een disclaimer bij, of dat het ook kan zijn dat de aarde 4000 jaar geleden is geschapen ofzo.. ze gaan er gewoon echt van uit dat alles miljoenen jaren ge-evolueerd is.