Dag 8 : Canyonlands

vandaag gaan we vanuit Moab naar het canyonlands national park. Dit park ligt iets ten noordoosten van Moab. Het is niet zo’n heel bekend park en het trekt ook wat minder bezoekers, daarom hebben we dit park op zondag gepland, dan kunnen we het veel drukkere park Arches op maandag bezoeken als alle weekendgasten weer weg zijn.
‘s ochtends bak ik eerst pannenkoeken met maple syrup, hmmmm!!!
We slapen een beetje uit en zijn een beetje lamballig, maar tegen uur of 10 rijden we toch weg. Eerst door Moab, dan nog zo’n mijl of vijf over de snelweg en dan de afslag naar Canyonlands. We moeten eerst een heuse bergpas over die ons weer langs allerlei mooie rode rotsen voert. Dan komen we op een hoogvlakte waar koeien grazen. Er zijn 2 cowboys die een groep koeien langs de weg loodsen en we moeten ervoor op de rem. Een eindje verder moeten we weer hard remmen voor een plots overstekende koe. Het is helemaal wild west hier! Bij de ingang van het park is een loketje met een ranger. Op vertoon van onze nationale parken pas mogen we doorrijden. We zijn nu in het gedeelte van Canyonlands dat “ Island in the sky” heet, dat komt omdat we ons op een enorme hoogvlakte bevinden en er naast ons allerlei stijle roswanden, gapende kloven en canyons zijn. We rijden naar de Mesa Arch trail. Een echte trail is het niet; meer een paadje naar een Arch. En wat voor een arch! Achter de arch ligt een niemandsland, een enorme gapende diepte. Het ziet er prachtig uit.

Dan rijden we naar de upheaval dome, een grote krater op het island in the sky die waarschijnlijk is veroorzaakt door een meteoorinslag, het is een aardige wandeling om een beetje aan het slickrock te wennen. Eefje durft niet naar de top van het tweede uitzichtpunt, maar gelukkig is tommy zo vriendelijk om wel op de laatste rots te klauteren met de camera bij zich.

Na deze wandeling rijden we naar de whale rock, een grote slickrockformatie die de vorm van een walvis heeft. We klauteren erop, boven is het heel winderig, maar de uitzichten zijn mooi. We zien ook leuke cactussen en andere vegetatie, die moeten op de foto!


Dan hebben we nog tijd voor 1 wandeling en we rijden naar de grandview overlook. Vanaf hier heb je echt het meest gruwelijke uitzicht wat je je voor kunt stellen. We staan zelf op een soort plateau en onder ons een grote diepte met daarin weer allemaal canyons. Je weet gewoon niet meer wat nu de echte “vaste grond” is! In bijv de alpen is het duidelijk; het dorpje ligt in een dal, dat is de “bodem” en dan heb je de berg en nou ja, dat is de berg.. maar hier is niks berg, maar alles bodem .. en toch ook weer niet... heel raar!


In elk geval maken we een wandeling van 2 mijl langs de rim.. echt mega spectaculair! natuurlijk komen we een bus met franse bejaarden tegen die de route op mocassins en lakschoentjes probeert te voltooien, grrr.
Om een uur of vier hebben we de hoogtepunten wel gehad en gaan we weer terug naar Moab. Gek genoeg is de supermarkt (City Market) nog gewoon open. We slaan goed in voor de komende dagen, want we verwachten niet nog bij grote supermarkten in de buurt te komen. En deze supermarkt heeft veggieburgers!! en ook veggie hotdogs!! en gekruide tofu! en veggie pepperoni! dat hadden we nog niet eerder gezien, tot op heden hadden we het moeten doen met kaas, noten, bonen en ei als vleesvervangers... maar dit is heel goed! We hebben nu voor 2 weken aan vleesvervangers in de koelkast liggen :-)
Zowiezo is het een mooie supermarkt, een beetje als een albert heijn met veel “ verse” afbakbroodjes en gebak.
Afgeladen gaan we weer naar buiten. We tanken ook nog een keertje dus we zitten nu helemaal vol.
Aangekomen op de camping sluiten we alles weer aan en besluiten we uit eten te gaan.
We lopen het stadje in en komen terecht bij het slickrock cafe waar we een veggie burger met onion rings en een salade bestellen. Ze hebben er ook heel lekker donker bier! De ambiance laat wat te wensen over en de waitress is wel heel gemaakt enthousiast, maar ja .. het eten is lekker. Om een uur of 8 zijn we weer op de camping. Douchen, bloggen en naar bed.


woord van de dag: slickrock = rode rotsen. Anders dan wandelen in bijv de alpen wandel je op slickrock op 1 rots die uit 1 geheel bestaat, er is geen gravelpad ofzo, alleen maar gladde rots. Als het droog is, is slickrock heel stroef en kun je makkelijk heel stijl omhoog en omlaag klimmen.. als het nat is dan kan dat niet.

vooroordeel bevestigd: de sue-cultuur bestaat echt, op de radio was een spotje van een advocaten kantoor die een oproep deed voor mensen om zich te melden als je nierschade had opgelopen van een MRI-scan want dan zouden zij wel even een schadeclaim voo je regelen

Vooroordeel ontkracht: dikke amerikanen zitten alleen maar voor de tv met hun kinderen en eten chips. Dat valt dus best mee, vandaag hebben we heel veel dikke amerikanen gezien die erop uittrokken met hun kinderen om te gaan wandelen. Het valt me zowiezo op hoe leuk de ouders hier met hun kinderen spelen op de camping en hoe erg kinderen deel uit maken van de samenleving. Het is een beetje als in Italie, waar ook heel veel dingen kindvriendelijk zijn.